غیث (ریشه)
ریشه «غیث» (ĠYT̠)؛ باران، طلب باران. این ریشه در این معنا 6 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
غيث: باران. طبرسى فرموده: بارانيكه در وقت حاجت آيد كه آن از غوث است و آن نصرتى است كه در شدّت حاجت آيد و ضرر را از بين ببرد. آيه وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا شورى: 28. قول وى را تقويت ميكند يعنى خدا آنست كه باران را پس از نوميدى مردم مياورد.
ثُمَّ يَأْتِي مِنْ بَعْدِ ذلِكَ عامٌ فِيهِ يُغاثُ النَّاسُ يوسف: 49. «يُغاثُ» ممكن از غوث يا از غيث باشد يعنى پس از آن سالى ميايد كه در آن مردم باران بيابند يا بوسيله باران و نعمت خداوند يارى كرده شوند.
وَ إِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغاثُوا بِماءٍ كَالْمُهْلِ كهف: 29. «استغاثة» ممكن است از غوث يا از غيث باشد و در «غوث» گذشت (قاموس قرآن، ج5، ص137).
ساخت‌های صرفی در قرآن
غَیث (اسم): 3 بار
غاثَ (فعل مجرد، مجهول): 2 بار
اِستَغاثَ1 (فعل باب استفعال): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | غَیث | غَیث | غَیث | غيث: باران | قاموس قرآن، ج5، ص: 137 | |
| آفروآسیایی | *ɣa(y)č- | غث | darkness | تاریکی | ||
| سامی | *ɣayč(-an)- | غیث | 'smoke' 1, 'rainy cloud' 2 | "دود" 1، "ابر بارانی" 2 | ||
| عبری | ʕāšān 1 | عَشَن | ||||
| سقطری | ʕeto 1 | عِتُ | ||||
| عربی | ɣayt_- 2 | غَیث- |