غثو (ریشه)

از قرآن پدیا
(تغییرمسیر از غثئ (ریشه))

ریشه «غثو» (ĠT̠W)؛ خار و خاشاک تیره. این ریشه تنها دو بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

غثاء: «غُثاءُ السَّيْلِ وَ غُثاءُ الْقِدْرِ» عبارت است از خاشاك سيل و كف ديگ كه باطراف آن ريخته و از بين ميرود. چيزهاى ضايع و غير قابل اعتنا را با غثاء مثل ميزنند. فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْناهُمْ‏ غُثاءً ... مؤمنون: 41. آنها را فرياد بحق گرفت و خاشاكشان كرديم‏ وَ الَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعى‏. فَجَعَلَهُ‏ غُثاءً أَحْوى‏ اعلى: 4 و 5. خدائيكه چراگاه را روياند و آنرا خاشاك و تيره كرد. اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن نيامده است (قاموس قرآن، ج5، ص89).

ساخت‌های صرفی در قرآن

غُثاء (اسم): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن غُثاا غُثاا غُثاا غثاء: «غُثاءُ السَّيْلِ وَ غُثاءُ الْقِدْرِ» عبارت است از خاشاك سيل و كف ديگ كه باطراف آن ريخته و از بين ميرود قاموس قرآن، ج‏5، ص: 89
آفروآسیایی *ɣa(y)č- غث darkness تاریکی
آفروآسیایی
سامی *ɣayč(-an)- غیث 'smoke' 1, 'rainy cloud' 2 "دود" 1، "ابر بارانی" 2
سامی *ɣat_-/*ɣit_- غث 'be thin, be bad' "لاغر بودن، بد بودن"
عبری ʕāšān 1 عَشَن
سقطری ʕeto 1 عِتُ
عربی ɣayt_- 2 غَیث-
عربی ʁt_t_ غثث

منابع

غثو (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2