صبو (پرت شدن)

از قرآن پدیا

ریشه «صبو» (ṢBW)؛ پرت شدن، میل داشتن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم به این معنا آمده است.

معنای لغوی

صبو: ميل كودكانه «صَبَا الرَّجُلُ‏ صَبْواً و صَبَاءً: مَالَ إِلَى‏ الصَّبْوَةِ» راغب گويد: ذوق زد و كار كودكان كرد «وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَ‏ أَصْبُ‏ إِلَيْهِنَّ وَ أَكُنْ مِنَ الْجاهِلِينَ» يوسف: 33. يعنى خدا، اگر حيله زنان را از من بر نگردانى بآنها ميل كرده از جاهلان ميگردم (قاموس قرآن، ج4، ص109).

ساخت‌های صرفی در قرآن

صَبَوَ (فعل مجرد): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن صَبَوَ صَبَوَ صَبَوَ صبو: ميل كودكانه - «وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَ‏ أَصْبُ‏ إِلَيْهِنَّ وَ أَكُنْ مِنَ الْجاهِلِينَ» يوسف: قاموس قرآن، ج‏4، ص: 109
آفروآسیایی *c̣VbVb- صبب throw پرت كردن
سامی *ṣVbub- صبب 'pour, throw' "ریختن، پرتاب"
عربی ṣbb u,1 صبب ُ\

منابع

صبو (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2