صبئ (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «صبئ» (ṢBˀ)؛ صابئین، نام یکی از ادیان الهی. این واژه 3 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

صابئ: اين كلمه بصورت جمع سه بار در قرآن مجيد ياد شده و هر سه در رديف صاحبان اديان‏. مثلا: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هادُوا وَ النَّصارى‏ وَ الصَّابِئِينَ‏ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ» بقره: 62 (قاموس قرآن، ج4، ص98).

ساخت‌های صرفی در قرآن

صابِئون (نام دین، اسم فاعل، جمع سالم: صابئ): 3 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن صابِئون صابِئون صابِئون صابئ: اين كلمه بصورت جمع سه بار در قرآن مجيد ياد شده و هر سه در رديف صاحبان اديان كه لازم است هر سه را نقل كرده و درباره آن توضيح دهيم: قاموس قرآن، ج‏4، ص: 97
آفروآسیایی *c̣VbVb- صبب throw پرت كردن
سامی *ṣVbub- صبب 'pour, throw' "ریختن، پرتاب"
عربی ṣbb u,1 صبب ُ\

با معنای ریختن (آب ریختن) ارتباط دارد.

یحیی تعمید دهنده، پیامبر این قوم! این قوم زیاد غسل می کنند و آب بر خود می ریزند.

منابع

صبا (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2