برد (ریشه)

ریشه «برد» (BRD)؛ سرما، تگرگ. این ریشه و مشتقاتش 5 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

بَرد: خنك. «قُلْنا يا نارُ كُونِي‏ بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِيمَ» (انبياء:69). گفتيم اى آتش بر ابراهيم خنك و سالم باش‏.

بَرَد: تگرگ. در اقرب الموارد آمده: «الْبَرْدُ حَبُّ الْغَمَامِ» تگرگ را از آنجهت برد گويند كه سرد و منجمد شده‏ى ابر است. (مفردات).

«وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِيها مِنْ‏ بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ يَشاءُ» (نور: 43).

بَرد (صفت): 2 بار

بَرَد (اسم): 1 بار

بارِد (اسم فاعل): 2 بار