باب (ریشه)
ریشه «باب» (bāb)؛ در، دروازه. این واژه 27 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
باب: در. مدخل. «لا تَدْخُلُوا مِنْ بابٍ واحِدٍ وَ ادْخُلُوا مِنْ أَبْوابٍ مُتَفَرِّقَةٍ» (يوسف: 67)، از يك در وارد نشويد و از درهاى متفرق وارد شويد (قاموس قرآن، ج1، ص: 246).
ساخت‌های صرفی در قرآن
باب (اسم): 27 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | باب | باب | باب | باب: در | قاموس قرآن، ج1، ص: 246 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *bāb- | بب | 'door, gate' | "در، دروازه" | ||
| عربی | bāb- | بَب- |