دیوان‌سالاران، مدیران، ویراستار
۴٬۸۳۱
ویرایش
ابوالقاسم امامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' می ' به ' می'
Parsaeiyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '¬' به '') |
Parsaeiyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می ' به ' می') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
3. ترجمۀ قرآن کریم | 3. ترجمۀ قرآن کریم | ||
چاپ نخست ترجمۀ قرآن دكتر امامی از طرف انتشارات نگار و با همكاری سازمان اوقاف و امور خيريه، به خط مرحوم احمد تبريزی ـ بهترين خطاط ايرانی در قرن دوازدهم ـ در قطع رحلی با كاغذ تمام گلاسه و با تذهيب تمام صفحات، در تيراژ ده هزار جلد در سال 1370 منتشر شد. چند سال بعد و در سال 1377 ویراسته ترجمه پیشین به وسيله انتشارات اسوه وابسته به سازمان اوقاف و امور خيريه در چاپخانه بزرگ قرآن كريم، در تيراژ صد هزار جلد منتشر شد. در اين اثر، مترجم سعی كرده با استفاده از توانايی های زبان فارسی دری و ترجمه‌های كهن فارسی ترجمه‌ای استوار ارائه دهد كه از جهت بلاغت و شيوايی همخوان و هماهنگ با قرآن باشد. از اين جهت ترجمه‌ای محتوايی با در نظر گرفتن قواعد زبانی و مراعات شرايط ساختاری جملات در زبان فارسی ارائه شده و افزوده‌ها و توضيحات وسيعی در آن به چشم نمی‌خورد. در این ترجمه کوشش شده است که در برگردان زبان وحی به زبان فارسی شیوه تازه ای تجربه شود، شیوه ای متفاوت با آنچه تاکنون آزموده شده؛ در این شیوه غرض آن است که نگارنده در فرجام کار و در حد توان و امکان به ارائه ترجمه ای پایاپای و همراه با متن قرآن کریم توفیق یابد. همچنین در ترجمه نهایت تلاش شده است تا در ارائه متن از تأثیر منفی حضور مترجم در لا به لای ترجمه خودداری شود و افزایش های پیرامتنی به درون ترجمه راه نیابد.<ref>ص15</ref> | چاپ نخست ترجمۀ قرآن دكتر امامی از طرف انتشارات نگار و با همكاری سازمان اوقاف و امور خيريه، به خط مرحوم احمد تبريزی ـ بهترين خطاط ايرانی در قرن دوازدهم ـ در قطع رحلی با كاغذ تمام گلاسه و با تذهيب تمام صفحات، در تيراژ ده هزار جلد در سال 1370 منتشر شد. چند سال بعد و در سال 1377 ویراسته ترجمه پیشین به وسيله انتشارات اسوه وابسته به سازمان اوقاف و امور خيريه در چاپخانه بزرگ قرآن كريم، در تيراژ صد هزار جلد منتشر شد. در اين اثر، مترجم سعی كرده با استفاده از توانايی های زبان فارسی دری و ترجمه‌های كهن فارسی ترجمه‌ای استوار ارائه دهد كه از جهت بلاغت و شيوايی همخوان و هماهنگ با قرآن باشد. از اين جهت ترجمه‌ای محتوايی با در نظر گرفتن قواعد زبانی و مراعات شرايط ساختاری جملات در زبان فارسی ارائه شده و افزوده‌ها و توضيحات وسيعی در آن به چشم نمی‌خورد. در این ترجمه کوشش شده است که در برگردان زبان وحی به زبان فارسی شیوه تازه ای تجربه شود، شیوه ای متفاوت با آنچه تاکنون آزموده شده؛ در این شیوه غرض آن است که نگارنده در فرجام کار و در حد توان و امکان به ارائه ترجمه ای پایاپای و همراه با متن قرآن کریم توفیق یابد. همچنین در ترجمه نهایت تلاش شده است تا در ارائه متن از تأثیر منفی حضور مترجم در لا به لای ترجمه خودداری شود و افزایش های پیرامتنی به درون ترجمه راه نیابد.<ref>ص15</ref> | ||
دکتر امامی در مؤخرۀ ترجمه خود از قرآن کریم مقاله ای با عنوان قرآن و ترجمه نوشته و به ضرورت های ترجمه قرآن کریم اشاره کرده است. این موخره حاوی نکته‌ها و دیدگاه های نوینی در باب ترجمه قرآن است. امامی در پایان این بخش بیان | دکتر امامی در مؤخرۀ ترجمه خود از قرآن کریم مقاله ای با عنوان قرآن و ترجمه نوشته و به ضرورت های ترجمه قرآن کریم اشاره کرده است. این موخره حاوی نکته‌ها و دیدگاه های نوینی در باب ترجمه قرآن است. امامی در پایان این بخش بیان می‌دارد که: «قرآن نه سروده شاعر است و نه نبشته ادیب. سخنی است بی همتا که آهنگی زیباتر از هر شعر دارد و زبانی خوشتر از هر نثر. شیوه ای است دیگر، در بازنمود راستی و راه، که همین خود از وجوه اعجاز آن شمرده می‌شود».<ref>. ص28</ref> | ||
==ترجمۀ قرآن دکتر امامی از نگاه متخصصان== | ==ترجمۀ قرآن دکتر امامی از نگاه متخصصان== | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
الف) مترجم قرآن در علوم و فنونی باید تبحر داشته باشد که برخی از آنها عبارت است از: | الف) مترجم قرآن در علوم و فنونی باید تبحر داشته باشد که برخی از آنها عبارت است از: | ||
1. دانستن علمی و تاریخی زبان عربی، که این زبان هنگام نزول قرآن کریم در حجاز رایج بوده است. همچنین آگاهی بر لهجه هایی از زبان عرب که در آن روزگار و در آن سرزمین رواج داشته است | 1. دانستن علمی و تاریخی زبان عربی، که این زبان هنگام نزول قرآن کریم در حجاز رایج بوده است. همچنین آگاهی بر لهجه هایی از زبان عرب که در آن روزگار و در آن سرزمین رواج داشته است | ||
2. احاطه بر تفاسیری که به شأن نزول و مباحث لغوی و احیانا مباحثی که امروزه آن را معناشناسی یا علم الدلاله )سمانتیک) | 2. احاطه بر تفاسیری که به شأن نزول و مباحث لغوی و احیانا مباحثی که امروزه آن را معناشناسی یا علم الدلاله )سمانتیک) می‌نامند و نیز توجه وافر و کافی به مسائل ترادف و فروق و غریب القرآن و مشکل القرآن و اعراب القرآن و امثال آن. | ||
3. احاطه و تسلط بر علوم بلاغی همچون علم معانی و بیان و مباحث حقیقت و مجاز و کنایه و استعاره و تشبیه به ویژه در زبان قرآن. | 3. احاطه و تسلط بر علوم بلاغی همچون علم معانی و بیان و مباحث حقیقت و مجاز و کنایه و استعاره و تشبیه به ویژه در زبان قرآن. | ||
4. آشنایی کامل با زبان عربی عصر نزول و دانستن ظرایف غنی زبان فارسی به ویژه از طریق انس با ترجمه های کهن و داشتن ممارست در بررسی مقایسه ای دو زبان و شناختن ابزارها و طرز عمل آنها.<ref>ص23</ref> | 4. آشنایی کامل با زبان عربی عصر نزول و دانستن ظرایف غنی زبان فارسی به ویژه از طریق انس با ترجمه های کهن و داشتن ممارست در بررسی مقایسه ای دو زبان و شناختن ابزارها و طرز عمل آنها.<ref>ص23</ref> | ||