بین (ریشه)
ریشه «بین» (BYN)؛ وسط، میانه. این واژه 266 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
بَين: وسط. «وَ جَعَلْنا بَيْنَهُما زَرْعاً» (كهف: 32): ميان آن‌دو باغ، زرعى قرار داديم. «وَ جَعَلَ بَيْنَهُما بَرْزَخاً» (فرقان: 53). اقرب الموارد گويد:
بين ظرف است بمعناى وسط (قاموس قرآن، ج1، ص: 255).
ساخت‌های صرفی در قرآن
بَین (ظرف): 266 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | بَین | بَین | بَین | بَين: وسط | قاموس قرآن، ج1، ص: 255 | |
| آفروآسیایی | *bawVn-/*bayVn- | بون | rope, band | طناب، باند | ||
| آفروآسیایی | *biʔan- | بءن | separate, divide | جدا کردن، تقسیم کردن | ||
| سامی | *bayn- | بین | 'link' (n.) | "پیوند" | ||
| سامی | *bVyVn- | بین | 'separate' | 'جداگانه، مجزا' | ||
| عربی | bayn- | بَین- | ||||
| عربی | byn i,1,26 | بانَ - یبین |
منابع
بین (واژگان)