ارض (ریشه)

ریشه «ارض» (ˀarḍ)؛ زمین. این کلمه تنها به‌صورت مفرد، 461 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

ساخت‌های صرفی در قرآن

أرض (اسم): 461 بار

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان	ˀariĉ̣	اَرِچ		زمین	earth	Orel, 16 (no. 54)
سامی باستان	ˀarṣ̂	اَرِش		زمین	earth
عبری	אֶרֶץ	اِرِص	ˀereṣ	زمین، سرزمین	earth, land	Gesenius, 75
اوگاریتی	arṣ	ارص		زمین، سطح؛ جهان، مکان سکونت، کشور؛ عالم سفلی، زمین سفت؛ عالم زیر زمین، عالم اموات	earth, ground; the world, the inhabited earth, country; the lower world, solid ground; the underworld, the netherworld	DelOlmo, 106
آرامی	אַרְעָא، אַרְקָא	اَرعا، ارقا	ˀarˁā, ˀarqā	سرزمین، زمین، سطح زمین، عرصه	land, earth, ground, field	Jastrow, 125
سریانی	ܐܪܥܐ	اَرعا		زمین، کشور، سرزمین، قطعه‌ای از زمین، عرصه، سطح زمین، کف، کف خانه	the earth, a country, land, a piece of land, field, ground, soil, the floor of a house	PayneSmith, 30
مندایی	arda	اردا		زمین، سرزمین، کف زمین	earth, land, soil	Macuch, 36
فنیقی، پونیک، موآبی	ˀrṣ	ارص		زمین، سرزمین، کشور، میهن، منطقه، ناحیه، قلمرو یک دولت	the earth; land, country; motherland; region, area; territory of a state	Krahmalkov, 73-74 Hoftijzer, 110
پالمیری، نبطی	ˀrˁa	ارعا		زمین	earth
اکدی/آشوری	arṣatum, irṣitu	اَرصَتوم، اِرصِتو		زمین	earth	Gesenius, 75
سبائی	ˀRḌ	ارض		سرزمین، قلمرو، کشور، زمین کشت‌شده	land; territory; country; cultivated ground	Beeston, 7
عربی	ارض			زمین		مشکور، ج1، ص14 Zammit, 72

منابع

ارض (واژگان)

منابع ریشه شناسی