ابل (ریشه)
ریشه «إبِل» (ˀibil)؛ شتر، جنس شتر (اعم از نر و ماده). واژه ابل 2 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
إبل بمعنى مطلق شتر است اعمّ از نر و ماده و از هر جنس كه باشد و لفظ آن مفرد است و دلالت بر جنس دارد. این واژه تنها 2 بار در قرآن کریم آمده است (قاموس قرآن، ج1، ص19).
ساخت‌های صرفی در قرآن
إبِل (اسم): 2 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | واژه | آوانگاری | معنا | توضیحات | ارجاع | ||
| فارسی | بین‌المللی | فارسی | انگلیسی | ||||
| آفروآسیایی باستان | ˀi-bil | اِ-بِل | شتر، الاغ | camel, donkey | Orel, 24 (No. 90) | ||
| سامی باستان | ˀib(i)l | اِبل | شتر | camel | |||
| عبری | אבל
אָבֵל |
ابل
آبِل |
ˀBL
ˀābel |
؟
چمن‌زار، مرغزار |
?
meadow |
احتمالا رابطه با «أبَلَ»: سبز شدن
یا رابطه با «أبَلَ»: مقاومت کردن؟ |
Gesenius, 6 |
| سریانی | ܐܒܠܬܐ | اِبلُتا | ˀeblotā | یک گروه و رمه از (مشخصا) شتران | a herd, drove,
properly of camels |
وام‌واژه از عربی | PayneSmith, 2 |
| سبائی | ˀBL | ابل | شتر، بار شتر | camel, camel load | Beeston, 1 | ||
| عربی | إبل | شتر، اشتران | مشکور، ج1، ص3
Zammit, 67 | ||||