ابب (ریشه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۲ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها) (Tabasi صفحهٔ أبّ (ریشه) را به أبب (ریشه) منتقل کرد)

ریشه «أبّ» (ˀabb)؛ چراگاه، گیاه، سبزه. این واژه تنها یک بار و در آیه 31 سوره عبس آمده است.

معنای لغوی

أَبّ: (بتشديد باء) چراگاه. در مفردات و نهايه گويد: چراگاهى كه براى چريدن و چيدن آماده است. این واژه تنها در آیه «وَ فاكِهَةً وَ أَبًّا» (عبس/31) آمده است (قاموس قرآن، ج1، ص1).

ساخت‌های صرفی در قرآن

أبّاً (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان *ˀabaw اَبَو گیاه plant Orel, 2 (No. 6)
سامی باستان *ˀab, *ˀabaw اَب، اَبَو نیلوفر آبی water lily
عبری אֵב اِب ēb تازگی، گیاه تازه freshness, fresh green Gesenius, 1
آرامی אִנְבָּא اِنبا inbā میوه، محصول fruit, produce Jastrow, 80
سریانی ܐܒܐ، ܐܢܒܐ اِبا، اِنبا ebā, enbā محصول زمین، میوه the produce of the earth, esp. fruit PayneSmith, 2
اکدی/آشوری abābu

inbu

اَبابو

اینبو

جنگل

میوه، گُل

forest

fruit, flower

Black, 129
عربی أبّ گیاه، سبزه، چراگاه Herbage, grass, pasture مشکور، ج1، ص1

Zammit,

منابع

سایت The Quranic Arabic Corpus

منابع ریشه شناسی