صعق (ریشه)
ریشه «صعق» (ṢˁQ)؛ صدای بلند، صوت رعد، صاعقه. این ریشه 11 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
صعق: شدت صوت رعد. در اقرب گفته: «صعق الرّعد صعقا: اشتدّ صوته» قاموس آنرا شدت صوت گويد. پس، صعق (بر وزن فلس) اشتداد صوت است و صاعقه نيز از آن ميباشد «وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرى فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ» زمر: 68. صعق را در آيه مرگ و بيهوشى گفتهاند، آن لازم معناى صعق است و مرگ و بيهوشى در اثر صيحه و صعق خواهد بود. همين طور است آيه «فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَ خَرَّ مُوسى صَعِقاً» اعراف: 143. يعنى چون خدايش بكوه تجلّى كرده آنرا ريز ريز نمود و موسى بيهوش افتاد (قاموس قرآن، ج4، ص129).
ساخت‌های صرفی در قرآن
صَعِقَ (فعل مجرد): 2 بار
صَعَق (صفت مشبهه): 1 بار
صاعِقَة (اسم): 8 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | صَعِقَ | صَعِقَ | صَعِقَ | صعق: شدت صوت رعد | قاموس قرآن، ج4، ص: 128 | |
| آفروآسیایی | *c̣aʕaḳ- | صعق | shout | فریاد | ||
| سامی | *ṣVʕaḳ- | صعق | 'shout' 1, 'call' (v.) 2, 'thunder' (v.) 3 | "فریاد" 1، "صدا زدن" 2، "رعد و برق زدن" 3 | ||
| عبری | ṣ`q 1 | صعق | ||||
| آرامی یهودی | ṣ`q 1 | صعق | ||||
| عربی جنوبی | ṣ`q 2 | صعق | ||||
| جبالی | ṣaʕak 1 | صَعَک | ||||
| عربی | ṣ`q | صعق | ||||