قنط (ریشه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۸ توسط Shojaei (بحث | مشارکت‌ها)

ریشه «قنط» (QNṬ)؛ ناامید شدن. این ریشه 6 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

قنط: قُنوط بمعنى يأس از خير است (قاموس قرآن، ج6، ص42).

ساخت‌های صرفی در قرآن

قَنوط (صفت فَعول) : 1 بار

قَنَطَ (فعل مجرد): 4 بار

قانِط (اسم فاعل): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
نوستراتیک ḲEnṭ عصبانی بودن، نا امیدی Be angry, be in despair Dolgopolsky,1163
آفروآسیایی باستان

HS

ḲNṬ


رنجاندن، دلخور کردن، عصبانی کردن، ترس، نا امیدی annoy, vex, make angry, fear, despair
سامی باستان
عبری קנט رنجاندن، دلخور کردن، عصبانی کردن، To annoy, vex, make angry Hiph:

Be annoyed, vexed, made angry

Hoph:

was annoyed, was vexed,was made angry

klein, 584
اوگاریتی -- DelOlmo,
آرامی קׇנַט بریدن – کوچک کردن، منقبض کردن، کاهش دادن، گریختن از چیزی To cut - to shrinke Hif:

1. To cut, vex, annoy, make angry.

2. to shrink, fail

Jastrow, 1389
קְנַט بی میل بودن، بیزار بودن، متنفر بودن To loathe Pa: to vex
سریانی ܩܢܛ ترسیدن، گریختن از To fear, to shrink from Pass.Part:

a) verbal

b) afraid, timid

c) fearful, terrible

Ethpa: to be afraid, alarmed

Aph: to make afraid, make anxious

PayneSmith,510
مندایی -- Macuch,
فنیقی -- Krahmalkov,
اکدی/آشوری -- Black,
حبشی -- Leslau,
سبائی -- Beeston,
عربی قنط ناامیدی مشکور، -

Zammit, 346

منابع

قنط (واژگان)

منابع ریشه شناسی