دحو (ریشه)
ریشه «دحو» (DḤW)؛ فشار دادن، کوبیدن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
دحو: وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِكَ دَحاها. أَخْرَجَ مِنْها ماءَها وَ مَرْعاها نازعات: 30- 31. طبرسى فرموده: دحو و دحى هر دو بمعنى بسط و گستردن است (قاموس قرآن، ج2، ص330).
ساخت‌های صرفی در قرآن
دَحَیَ (فعل مجرد): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | دَحَیَ | دَحَیَ | دَحَیَ | دحو: وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِكَ دَحاها | قاموس قرآن، ج2، ص: 330 | |
| آفروآسیایی | *daḥ-/*diḥ- | دح | push; fall | فشار دادن؛ انداختن | ||
| سامی | *dVḥ- | دح | 'push, throw' | "هل دادن، پرتاب" | ||
| اکدی | dah_û, deh_û | دَخُ\ دِخُ | ||||
| فنیقی | dḥy | دحی | ||||
| عبری | ndḥ | ندح | ||||
| سریانی | deḥaʔ | دِحَء | ||||
| مندایی | dhʔ | دهء | ||||
| سقطری | dyaḥ,šédaḥ "lie' CHECK | دیَح\شِدَح | ||||
| عربی | dḥw | دحو | ||||