آنِف (ریشه)
ریشه «آنِف» (ˀānif)؛ هم‌اکنون. ظاهرا این واژه با ریشه «انف» به معنای بینی ارتباط دارد؛ زیرا در زبان‌های سامی به معنای جلوی صورت و پیش رو نیز هست. این واژه تنها 1 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
آنفا يعنى هم اكنون «ما ذا قالَ آنِفاً» (محمد: 16) يعنى هم اكنون چه گفت، در مجمع البيان گويد: آنِفاً يعنى در اوّلين وقتيكه بما نزديك است. آن يكبار بيش در قرآن نيست (قاموس قرآن، ج1، ص: 133).
ساخت‌های صرفی در قرآن
آنِف (ظرف زمان): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | آنِف | آنِف | آنِف | آنفا يعنى هم اكنون «ما ذا قالَ آنِفاً» محمد: 16 يعنى هم اكنون چه گفت، در مجمع البيان گويد: آنِفاً يعنى در اوّلين وقتيكه بما نزديك است. آن يكبار بيش در قرآن نيست. | قاموس قرآن، ج1، ص: 133 | |
| آفروآسیایی | *(ʔa-)na/if- | نف | breath, blowing | نفس، دمیدن | ||
| سامی | *ʔanp- | ءنف | nose | بینی | ||
| اکدی | appu OAkk on | َففُ | [CAD a2 184], [AHw 60] | |||
| ابلایی | a-bù /ʔappu(m)/ | َ-بُ /ءَففُ(م)/ | [Kr 9-10; Con 91; Bl E No. 2] | |||
| اگاریتی | ʔap | ءَف | [Aist 31], /ʔappu/ [Huehner 108] | |||
| عبری | ʔap | ءَف | [KB 76] | |||
| آرامی | OLD, PLM ʔp, OFF ʔnp | ءف\ ءنف | 'face, front side' | "صورت، سمت جلو" | [HJ 83] | |
| آرامی بایبل | BIB ʔanpṓhī (du. suff.) | ءَنفُهِ ( ) | 'Gesicht' 'face' | چهره- صورت | [KB deutsch 1669] | |
| آرامی یهودی | ʔappā, ʔanpā | ءَففَ\ ءَنفَ | 'face') 'nose' | 'صورت'، "بینی" | [Ja 186, 99]; ʔp | |
| سریانی | ʔappē, ʔappayyā (pl.) | ءَففِ\ ءَففَییَ () | 'facies' | چهره ها | [Brock 39] | |
| مندایی | anpia | َنفَِ | 'face, forehead' 'forehead, face' | "صورت، پیشانی" | not to confuse with aputa, puta | [DM 27]; |
| گعز | ʔanf | ءَنف | 'nostril') | سوراخ بینی | [LGz 28] | |
| عربی | ʔanf- | ءَنف- | [BK 1 62] | |||
| عربی جدید | ʔanf, ʔinf, ʔunf, all three forms attested, e.g. in NYEM | ءَنف\ ءِنف\ ءُنف
(هر سه صورت موجود است). |
[Behnstedt 43] | |||