ابو (ریشه)
ریشه «اَبو» (ˀBW)؛ پدر، اجداد و نیاکان. جمع آن (آباء) است. این ریشه 117 بار در قرآن بهکار رفته است.
معنای لغوی
أب به معنای پدر، بزرگ قوم و یا نیاکان (آباء) است. راغب گويد: پدر و نيز هر كه سبب اصلاح، يا ايجاد و ظهور چيزى بشود، نسبت بآن أَبْ (پدر) است؛ بدين علّت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله به على (ع) فرمود: «أَنَا وَ أَنْتَ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ» (قاموس قرآن، ج1، ص20).
ساختهای صرفی در قرآن
أب (أبو، أبا، أبی)
آباء (جمع)
ریشهشناسی
زبان | واژه | آوانگاری | معنا | ارجاع | ||
فارسی | بینالمللی | فارسی | انگلیسی | |||
آفروآسیایی باستان | *ˀab- | اَب | پدر | father | Orel, 1 (No. 2) | |
سامی باستان | *ˀab- | اَب | پدر | father | ||
عبری | אָב | اَب | ˀab | پدر | father | Gesenius, 3 |
اوگاریتی | ab | اَب | پدر، اجداد | father, ancestor | DelOlmo, 2-3 | |
فنیقی/پونیک | ˀb | أب | پدر، اجداد (جمع) | father, ancestor | Hoftijzer, 1-3 | |
موآبی | ˀaby | اَبی | “ “ | “ “ | ||
پالمیری | ˀb | أب | “ “ | “ “ | ||
هترا | ˀˀb | أبأ | “ “ | “ “ | ||
نبطی | ˀb | أب | “ “ | “ “ | ||
آرامی امپراتوری | ˀabwhy | “ “ | “ “ | |||
آرامی | אב، אַבָא | آب، اَبا | ˀabā | پدر، اجداد، نیاکان، معلم، رئیس، رهبر، نویسنده، بنیانگذار | father, ancestor, progenitor, teacher, chief, leader, author, originator | Jastrow, 1 |
سریانی | ܐܒܐ | اَبا | ˀabā | پدر، والدین، نیاکان، اجداد | faher, parent, progenitor, forefather | PayneSmith,1 |
مندایی | ab, aba | اَب، اَبا | پدر | father | Macuch, 1 | |
اکدی/آشوری | abu(m) | اَبو(م) | پدر، اجداد | father, ancestor | Black, 3 | |
حبشی | ˀab | اَب | پدر، نیاکان، اجداد، صاحب | father, forefather, ancestor, possessor or owner | Leslau, 2 | |
سبائی | ˀBW | أبو | پدر، والد، جدّ، سلف | father, ancestor, forebear | Beeston, 1 | |
عربی | أب | پدر | father | مشکور، ج1، ص1
Zammit, 67 |
منابع
ایکنا
نرمافزار جامعالتفاسیر