قدو (ریشه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۸ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''ریشه «قدو»''' (QDW)؛ پیروی کردن، قائد و رهبر گرفتن. این ریشه 2 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است. == معنای لغوی == قدو: اقتداء بمعنى پيروى كردن است‏ أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُداهُمُ‏ اقْتَدِهْ‏ انعام: 90. قرائت مشهور «اقْتَدِهْ» بسكو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «قدو» (QDW)؛ پیروی کردن، قائد و رهبر گرفتن. این ریشه 2 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

قدو: اقتداء بمعنى پيروى كردن است‏ أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُداهُمُ‏ اقْتَدِهْ‏ انعام: 90. قرائت مشهور «اقْتَدِهْ» بسكون‏ها است و آن هاء سكت ميباشد يعنى آن پيامبران كسانى‏اند كه خدا هدايتشان كرده تو از هدايت آنها پيروى كن نميفرمايد از آنها پيروى كن‏

إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلى‏ أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلى‏ آثارِهِمْ‏ مُقْتَدُونَ‏ زخرف: 23. ما پدرانمان را بر دينى يافته‏ايم و ما بر آثار آنها پيرويم از اين ماده فقط دو كلمه فوق در قرآن مجيد آمده است (قاموس قرآن، ج5، ص259).

ساخت‌های صرفی در قرآن

اِقتَدَیَ (فعل باب افتعال): 1 بار

مُقتَدِی (اسم فاعل، باب افتعال): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن اِقتَدَیَ اِقتَدَیَ اِقتَدَیَ قدو: اقتداء بمعنى پيروى كردن است‏ أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُداهُمُ‏ اقْتَدِهْ‏ انعام: 90 قاموس قرآن، ج‏5، ص: 259
آفروآسیایی
سامی *ḳaʔid- قءد 'chief' 'رئیس'
عربی ḳaʔid- قَءِد-


منابع

قدو (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2