سری (ریشه)
ریشه «سری» (SRY)؛ سیر، رفتن، حرکت دادن. این ریشه جمعا 8 بار در قرآن کریم بهکار رفته است.
معنای لغوی
سرى: (بر وزن صرد) رفتن در شب. راغب گويد «السُّرَى: سَيْرُ اللَّيْلِ يقال: سَرَى وَ أَسْرَى». اسراء در تمام قرآن با «با» تعديه شده است مثل وَ لَقَدْ أَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي ... طه: 77. موسى را وحى كرديم كه بندگان مرا شبانگاه از مصر بيرون ببر. فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ ... هود: 81. (قاموس قرآن، ج3، ص260).
ساختهای صرفی در قرآن
سَرَیَ (فعل مجرد): 1 بار
اَسرَیَ (فعل باب افعال): 6 بار
سَرِیّ (صفت فعیل): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | سَرَیَ | سَرَیَ | سَرَیَ | سرى: رفتن در شب | قاموس قرآن، ج3، ص: 260 | |
آفروآسیایی | *sar-/*sayar- | سر | go | رفتن | ||
سامی | *šVyVr- | شیر | 'go' | رفتن' | ||
مهری | seyōr | سِیُر | ||||
حرصوصی | seyōr | سِیُر | ||||
عربی | syr | سیر |