شکک (ریشه)
ریشه «شکک» (ŠKK)؛ شکّ، گمان. این ریشه 15 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
شكّ: گمان. توقف. طبرسى آنرا وقوف ... معنى كرده و فرمايد: مثل آنكه در خانه بودن زيد شك كند نزد او به هيچ يك از بودن و نبودن مزيتى نيست لذا توقف ميكند. راغب گويد: آن اعتدال و تساوى نقيضين است در نزد انسان.
بر خلاف ظنّ كه يكى از دو طرف را ترجيح ميدهد «بَلْ هُمْ فِي شَكٍ يَلْعَبُونَ» دخان: 9. «فَما زِلْتُمْ فِي شَكٍ مِمَّا جاءَكُمْ بِهِ» غافر: 34.
در بعضى از آيات شك با «مريب» توصيف شده است مثل «وَ إِنَّنا لَفِي شَكٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ مُرِيبٍ» هود: 62 (قاموس قرآن، ج4، ص64).
ساخت‌های صرفی در قرآن
شَکّ (اسم): 15 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | شَکّ | شَکّ | شَکّ | شكّ: گمان | قاموس قرآن، ج4، ص: 64 | |
| آفروآسیایی | *ĉuk- | شک | sharp weapon | سلاح تیز | ||
| آفروآسیایی | *ĉuk- | شک | cut, pierce | بریدن، سوراخ کردن | ||
| سامی | *ŝuk- | شک | 'sharp weapon' | "سلاح تیز" | ||
| سامی | *ŝuk- | شک | 'pierce (with a spear)' 1, 'skewer' 2 | ' سوراخ کردن (با نیزه)' 1، 'سیخ' 2 | ||
| عبری | ŝukkā | شُککَ | ||||
| جبالی | ŝekk 2 | شِکک | ||||
| عربی | škk | شکک |