شدد (ریشه)
ریشه «شدد» (ŠDD)؛ بستن، محکم کردن. این ریشه جمعا 102 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
شدد: شدّ بمعنى محكم بستن است «شَدَدْتُ الشَّيءَ» يعنى آنرا محكم بستم (راغب) وَ شَدَدْنا مُلْكَهُ ص: 20. حكومت او را محكم و قوى كرديم. سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ قصص: 35. بازوى تو را حتما بوسيله برادرت قوى و نيرومند ميكنيم (قاموس قرآن، ج4، ص11).
ساخت‌های صرفی در قرآن
شَدَّ (فعل مجرد): 6 بار
اِشتَدَّ (فعل باب افتعال): 1 بار
شَدید (صفت فعیل): 56 بار
أَشَدّ (صفت مبالغه): 31 بار
أَشُدّ (اسم): 8 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | شَدَّ | شَدَّ | شَدَّ | شدد: شدّ بمعنى محكم بستن است «شَدَدْتُ الشَّيءَ» يعنى آنرا محكم بستم (راغب) وَ شَدَدْنا مُلْكَهُ ص: | قاموس قرآن، ج4، ص: 10 | |
| آفروآسیایی | *sad- | سد | rope | طناب | ||
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *ma-šad- | مَشَد | 'bast cord' | "بند ناف" | ||
| سامی | *ŝid-/*ŝud- | شد | 'squeeze' 1, 'load, put on' 2 | "فشرده کردن" 1، "بار کردن، پوشیدن" 2 | ||
| جبالی | ŝedd 2 | شِدد | ||||
| عربی | masad- | مَسَد- | ||||
| عربی | šdd | شدد | ||||