برء (آفریدن)

از قرآن پدیا

ریشه «برء»(1) (BRˀ)؛ آفریدن. این ریشه در معنای آفریدن، جمعا 6 بار در قرآن به‌کار رفته است.

معنای لغوی

بَرَءَ - یَبرَءُ : آفریدن. بَریَّۀ: خلق. بارئ: آفریننده (قاموس قرآن، ج1، ص174)

ساخت‌های صرفی در قرآن

بَرَءَ (فعل مجرد): 1 بار

بارِئ (اسم فاعل): 2 بار

بَرِیَّة (صفت فعیل): 3 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: برا (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان buraˀ بُرَء ساختن build Orel, 84 (no. 342)
سامی باستان bVraˀ برَء آفریدن create
عبری בָרָא

בְּרִיאָה

بارا

بریئا

bārā

briˀa

شکل دادن، آفریدن

خلقت، شیء مخلوق (بَریّۀ)

shape, create

a creation, thing created

Gesenius, 135
اوگاریتی - DelOlmo, -
آرامی בְרָא، ברי

בָרְיָא

برا، بری

باریا

ایجاد کردن، آفریدن

آفریننده، خالق

to create

creator

Jastrow, 192
سریانی ܒܪܐ

ܒܪܝܐ

ܒܪܝܬܐ

برا

بَریا

بریتا

brā

barya

britā

آفریدن

آفریننده

خلقت، مخلوق

to create

creator

creation

PayneSmith, 55
مندایی BRA باب تفعیل. آفریدن pe. to create Macuch, 69
فنیقی - Krahmalkov,
اکدی/آشوری barū, banū بَرو، بَنو آفریدن، ساختن to create, build Black, 37
حبشی - Leslau, -
سبائی BRˀ برء ساختن، بنا کردن build, construct Beeston, 30
عربی بَرَأ، بَرَیَ

بَرِیَّۀ

بارئ

آفریدن، شکل دادن

آفریده، مخلوق

آفریدگار

مشکور، 64-65

Zammit, -

منابع

برا (واژگان)

منابع ریشه شناسی