زرق (ریشه)
ریشه «زرق» (ZRQ)؛ آبی، کبود. این ریشه تنها یک مرتبه در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
زُرق: بضم (ز) «يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقاً» طه: 102. زرق (بر وزن فرس) بمعنى كبود است مجمع البيان زرقه را رنگ سبز گفته ولى اقرب تصريح ميكند كه رنگ كبود است مثل رنگ آسمان (قاموس قرآن، ج3، ص161).
ساخت‌های صرفی در قرآن
زُرق (جمع أزرَق): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | زُرق | زُرق | زُرق | کبودی- سبز آبی- زرق: بضم (ز) «يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقاً» | قاموس قرآن، ج3، ص: 161 | |
| آفروآسیایی | *ʒuray(V)ḳ- (?) | زریق | raven | کلاغ سیاه | ||
| سامی | *zurayḳ ? | زریق | 'a certain bird' (<*zrḳ 'to be blue'?) | "یک پرنده معین" (<*زرق "آبی بودن"؟) | Lane 1227 | |
| عربی | zurayq- | زُرَیق- | ||||