ریشه «ألف» (ˀalf)؛ هزار. این واژه 14 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

ألف: هزار. از اسماء عدد است و جمع آن در قرآن كريم ألوف و آلاف بكار رفته است (قاموس قرآن، ج1، ص94).‏

ساخت‌های صرفی در قرآن

ألف (جمع: اُلوف، آلاف): 14 بار

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان
سامی باستان
عبری אֶלֶף اِلِپ ˀelep هزار thousand Gesenius, 48
اوگاریتی alp الپ هزار thousand مأخوذ از معنای «(گله) جمع شده» DelOlmo, 62
آرامی אֲלַף اَلَپ ˀalap هزار thousand Jastrow, 72
سریانی ܐܠܦ اُلِپ olep یک هزار a thousand PayneSmith, 18
مندایی alpa اَلپا هزار thousand Macuch, 21
فنیقی ˀLP الپ هزار thousand Krahmalkov, 55

Hoftijzer, 65

اکدی/آشوری elēpu اِلِپو جوانه زدن، رشد کردن to sprout, grow Black, 69
سبائی ˀLF الف هزار thousand Beeston, 5
حبشی ˀəlf هزار، ده هزار، هزاران هزار thousand, ten thousand, myriad Leslau, 19
عربی ألف هزار مشکور، ج1، ص31

Zammit, 76

منابع

ألف (آیات)

منابع ریشه شناسی