ابل (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «إبِل» (ˀibil)؛ شتر، جنس شتر (اعم از نر و ماده). واژه ابل 2 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

إبل بمعنى مطلق شتر است اعمّ از نر و ماده و از هر جنس كه باشد و لفظ آن مفرد است و دلالت بر جنس دارد. این واژه تنها 2 بار در قرآن کریم آمده است (قاموس قرآن، ج1، ص19).

ساخت‌های صرفی در قرآن

إبِل (اسم): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان ˀi-bil اِ-بِل شتر، الاغ camel, donkey Orel, 24 (No. 90)
سامی باستان ˀib(i)l اِبل شتر camel
عبری אבל

אָבֵל

ابل

آبِل

ˀBL

ˀābel

؟

چمن‌زار، مرغزار

?

meadow

احتمالا رابطه با «أبَلَ»: سبز شدن

یا رابطه با «أبَلَ»: مقاومت کردن؟

Gesenius, 6
سریانی ܐܒܠܬܐ اِبلُتا ˀeblotā یک گروه و رمه از (مشخصا) شتران a herd, drove,

properly of camels

وام‌واژه از عربی PayneSmith, 2
سبائی ˀBL ابل شتر، بار شتر camel, camel load Beeston, 1
عربی إبل شتر، اشتران مشکور، ج1، ص3

Zammit, 67

منابع

The Quranic Arabic Corpus

منابع ریشه شناسی