غثو (ریشه)

ریشه «غثو» (ĠT̠W)؛ خار و خاشاک تیره. این ریشه تنها دو بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

غثاء: «غُثاءُ السَّيْلِ وَ غُثاءُ الْقِدْرِ» عبارت است از خاشاك سيل و كف ديگ كه باطراف آن ريخته و از بين ميرود. چيزهاى ضايع و غير قابل اعتنا را با غثاء مثل ميزنند. فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْناهُمْ‏ غُثاءً ... مؤمنون: 41. آنها را فرياد بحق گرفت و خاشاكشان كرديم‏ وَ الَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعى‏. فَجَعَلَهُ‏ غُثاءً أَحْوى‏ اعلى: 4 و 5. خدائيكه چراگاه را روياند و آنرا خاشاك و تيره كرد. اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن نيامده است (قاموس قرآن، ج5، ص89).

ساخت‌های صرفی در قرآن

غُثاء (اسم): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	غُثاا	غُثاا	غُثاا	غثاء: «غُثاءُ السَّيْلِ وَ غُثاءُ الْقِدْرِ» عبارت است از خاشاك سيل و كف ديگ كه باطراف آن ريخته و از بين ميرود		قاموس قرآن، ج‏5، ص: 89
آفروآسیایی	*ɣa(y)č-	غث	darkness	تاریکی
آفروآسیایی
سامی	*ɣayč(-an)-	غیث	'smoke' 1, 'rainy cloud' 2	"دود" 1، "ابر بارانی" 2
سامی	*ɣat_-/*ɣit_-	غث	'be thin, be bad'	"لاغر بودن، بد بودن"
عبری	ʕāšān 1	عَشَن
سقطری	ʕeto 1	عِتُ
عربی	ɣayt_- 2	غَیث-
عربی	ʁt_t_	غثث

منابع

غثا (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2