بضع (ریشه)

ریشه «بضع» (BḌˁ)؛ قسمت، مقداری از چیز. در قرآن، این ریشه 7 بار آمده است.

معنای لغوی

بِضع: مقدارى از زمان. اصل آن بمعنى قطع است (مجمع- البيان) «فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ‏ بِضْعَ‏ سِنِينَ» (يوسف: 42)، پس چند سال در زندان ماند.

بِضاعت: سرمايه. جوهرى گفته: بضاعت قسمتى از مال است كه براى تجارت اختصاص داده ميشود (قاموس قرآن، ج1، ص198).

ساخت‌های صرفی در قرآن

بِضع (اسم): 2 بار

بِضاعُۀ (اسم): 5 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: بضع (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان							Orel,
سامی باستان
عبری	בָּצַע	باصَع	bāṣaˁ	قطع کردن، شکستن، به دست آوردن با خشونت	cut off, break off, gain by violence		Gesenius, 130
اوگاریتی	bṣˁ	بصع		؟ دریدن، پاره کردن	? zerreissen		DelOlmo, 241 Zammit, 95
آرامی	בָּצַע בְּצַע	باصَع بصَع	bāṣaˁ beṣaˁ	بریدن، شکستن، به ویژه نان شکستن و صلوات گفتن. پاره کردن، نجات دادن	to cut, break, esp. to break bread and say the blessing. tear away, rescue		Jastrow, 184
سریانی	-						PayneSmith, -
مندایی	-						Macuch, -
فنیقی	BṢˁ	بصع		اعمال جریمه	impose a fine		Krahmalkov, 123
اکدی/آشوری	-						Black, -
حبشی	baḍˁa	بَضعَ		نذر کردن، تقدیس کردن	to make a vow, consecrate		Leslau, 88
سبائی	BḌˁ	بضع		قرار دادن خراج، حکم و فرمان	impose tribute, decree,		Beeston, 27
عربی	بَضَعَ			بریدن و شکافتن			مشکور، 71 Zammit, 95

منابع

بضع (واژگان)

منابع ریشه شناسی