بتک (ریشه)

ریشه «بتک» (BTK)؛ بریدن، قطع کردن؛ این ریشه تنها در آیه 119 سوره نساء (فَلَيُبَتِّكُنَّ( به‌کار رفته است.

معنای لغوی

بَتك: قطع، بریدن. «فَلَيُبَتِّكُنَّ آذانَ الْأَنْعامِ» (نساء: 119): حتما و بطور يقين گوشهاى چهارپايان را مي‌برند. راغب گويد: بَتَكَ در معنى قريب به بَتَّ است، ولى بتك در قطع اعضاء و بتّ در قطع ريسمان و چيز متّصل به‌كار مي‌رود.

ساخت‌های صرفی در قرآن

بَتَّکَ (باب تفعیل): 1 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: بتک (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان	bat/bit	بَت / بِت		بریدن	cut	Orel, 60 (No, 240)
سامی باستان	bit/but	بِت / بُت		بریدن، شکستن	cut off, break off
عبری	בָתַק	باتَق	bātaq	بریدن، جدا کردن، کوتاه کردن	cut, cut off, cut down	Gesenius, 144
اکدی/آشوری	batāqu(m)	بَتاقو(م)		جدا کردن، قطعه قطعه کردن، پاره کردن	to cut off, divide, tear off	Black, 41
حبشی	bataka	بَتَکَ		شکستن، جدا کردن، ترکیدن، کَندن از، برداشتن، جابه‌جا کردن، تعویض کردن	break, tear apart, burst, tear off, remove, displace, turn over	Leslau, 112
عربی	بتک			بریدن، قطع کردن، دریدن	to cut off, to tear	مشکور، ج1، ص53 Zammit, 88

منابع

بتک (واژگان)

منابع ریشه شناسی