جبب (ریشه)

ریشه «جبب» (GBB)؛ چاه. واژه «جُبّ» از این ریشه به معنای چاه بوده و تنها 2 بار در قرآن کریم به کار رفته است.

معنای لغوی

جبّ‏: چاه. در صحاح و مفردات گفته: جبّ‏ چاهى است كه حفر شده باشد، نه چاهيكه بعد از حفر آنرا با سنگ و غيره بنا ميكنند. (قاموس قرآن ؛ ج‏2 ؛ ص1)

ساخت‌های صرفی در قرآن

از این ریشه تنها واژه «جُبّ» به معنای چاه و آن هم دو بار در قرآن (سوره یوسف (ع)) به کار رفته است.

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان	Gub			حفره، چاه	hole, well		Orel, 219 (No. 970)
سامی باستان	Gubb			چاه، خندق	well, moat
عبری	גב	جب	gb	گودال، لانه شیرها	pit, den of lions	مرتبط با ریشه جوب	Gesenius, 1085
اوگاریتی	GB			(محل) نصب یک بُت	a cult installation		DelOlmo, 291
آرامی	-
سریانی	ܓܘܒ	جوب	gūb	چاه، آب انبار، گودال، لانه تیر ، تخته.	a well, cistern, pit, den a beam, joist, plank.		PayneSmith,62
مندایی	guba			گودال، آب انبار، استخر	ditch, pit, water-runnel, cistern, pool		Macuch, 82
فنیقی	نیست
اکدی/آشوری	gubbu			آب انبار	Cistern; water cistern	فون سودن آن را وام واژه آرامی دانسته در حالی که زیمرن و بروکلمان ریشه اصلی سامی را از اکدی دانسته اند.	Black, 95 Leslau, 176
حبشی	Gebb			گودال، غار، پرتگاه، سوراخ، لانه	pit, ditch, cavern, abyss, cave, lair, hole, den		Leslau, 176
سبائی	نیست
عربی	جُبّ			چاه، گودال	well, pit	جفری آن را وام واژه آرامی دانسته.	مشکور، 125 Jeffery, 98

منابع

جبب (مشتقات)

منابع ریشه شناسی