قنط (ریشه)

ریشه «قنط» (QNṬ)؛ ناامید شدن. این ریشه 6 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

قنط: قُنوط بمعنى يأس از خير است (قاموس قرآن، ج6، ص42).

ساخت‌های صرفی در قرآن

قَنوط (صفت فَعول) : 1 بار

قَنَطَ (فعل مجرد): 4 بار

قانِط (اسم فاعل): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
نوستراتیک	ḲEnṭ			عصبانی بودن، نا امیدی	Be angry, be in despair		Dolgopolsky,1163
آفروآسیایی باستان HS	ḲNṬ			رنجاندن، دلخور کردن، عصبانی کردن، ترس، نا امیدی	annoy, vex, make angry, fear, despair
سامی باستان
عبری	קנט			رنجاندن، دلخور کردن، عصبانی کردن،	To annoy, vex, make angry	Hiph: Be annoyed, vexed, made angry Hoph: was annoyed, was vexed,was made angry	klein, 584
اوگاریتی	--						DelOlmo,
آرامی	קׇנַט			بریدن – کوچک کردن، منقبض کردن، کاهش دادن، گریختن از چیزی	To cut - to shrinke	Hif: 1. To cut, vex, annoy, make angry. 2. to shrink, fail	Jastrow, 1389
	קְנַט			بی میل – بیزار - متنفر	To loathe	Pa: to vex
سریانی	ܩܢܛ			ترساندن، گریختن از	To fear, to shrink from	Pass.Part: a) verbal b) afraid, timid c) fearful, terrible Ethpa: to be afraid, alarmed Aph: to make afraid, make anxious	PayneSmith,510
مندایی	--						Macuch,
فنیقی	--						Krahmalkov,
اکدی/آشوری	--						Black,
حبشی	--						Leslau,
سبائی	--						Beeston,
عربی	قنط			ناامیدی			مشکور، - Zammit, 346

منابع

قنط (واژگان)

منابع ریشه شناسی