الف (هزار)

ریشه «ألف» (ˀalf)؛ هزار. این واژه 14 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

ألف: هزار. از اسماء عدد است و جمع آن در قرآن كريم ألوف و آلاف بكار رفته است (قاموس قرآن، ج1، ص94).‏

ساخت‌های صرفی در قرآن

ألف (جمع: اُلوف، آلاف): 14 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک:الف (هزار) (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان
سامی باستان
عبری	אֶלֶף	اِلِپ	ˀelep	هزار	thousand		Gesenius, 48
اوگاریتی	alp	الپ		هزار	thousand	مأخوذ از معنای «(گله) جمع شده»	DelOlmo, 62
آرامی	אֲלַף	اَلَپ	ˀalap	هزار	thousand		Jastrow, 72
سریانی	ܐܠܦ	اُلِپ	olep	یک هزار	a thousand		PayneSmith, 18
مندایی	alpa	اَلپا		هزار	thousand		Macuch, 21
فنیقی	ˀLP	الپ		هزار	thousand		Krahmalkov, 55 Hoftijzer, 65
اکدی/آشوری	elēpu	اِلِپو		جوانه زدن، رشد کردن	to sprout, grow		Black, 69
سبائی	ˀLF	الف		هزار	thousand		Beeston, 5
حبشی	ˀəlf			هزار، ده هزار، هزاران هزار	thousand, ten thousand, myriad		Leslau, 19
عربی	ألف			هزار			مشکور، ج1، ص31 Zammit, 76

منابع

الف (هزار) (واژگان)

منابع ریشه شناسی