ابل (ریشه)

ریشه «إبِل» (ˀibil)؛ شتر، جنس شتر (اعم از نر و ماده). واژه ابل 2 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

إبل بمعنى مطلق شتر است اعمّ از نر و ماده و از هر جنس كه باشد و لفظ آن مفرد است و دلالت بر جنس دارد. این واژه تنها 2 بار در قرآن کریم آمده است (قاموس قرآن، ج1، ص19).

ساخت‌های صرفی در قرآن

إبِل (اسم): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان	ˀi-bil	اِ-بِل		شتر، الاغ	camel, donkey		Orel, 24 (No. 90)
سامی باستان	ˀib(i)l	اِبل		شتر	camel
عبری	אבל אָבֵל	ابل آبِل	ˀBL ˀābel	؟ چمن‌زار، مرغزار	? meadow	احتمالا رابطه با «أبَلَ»: سبز شدن یا رابطه با «أبَلَ»: مقاومت کردن؟	Gesenius, 6
سریانی	ܐܒܠܬܐ	اِبلُتا	ˀeblotā	یک گروه و رمه از (مشخصا) شتران	a herd, drove, properly of camels	وام‌واژه از عربی	PayneSmith, 2
سبائی	ˀBL	ابل		شتر، بار شتر	camel, camel load		Beeston, 1
عربی	إبل			شتر، اشتران			مشکور، ج1، ص3 Zammit, 67

منابع

ابل (واژگان)

منابع ریشه شناسی