ابو (ریشه)

ریشه «اَبو» (ˀBW)؛ پدر، اجداد و نیاکان. جمع آن (آباء) است. این ریشه 117 بار در قرآن به‌کار رفته است.

معنای لغوی

أب به معنای پدر، بزرگ قوم و یا نیاکان (آباء) است. راغب گويد: پدر و نيز هر كه سبب اصلاح، يا ايجاد و ظهور چيزى بشود، نسبت بآن أَبْ (پدر) است؛ بدين علّت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله به على (ع) فرمود: «أَنَا وَ أَنْتَ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ» (قاموس قرآن، ج1، ص20).

ساخت‌های صرفی در قرآن

أب (أبو، أبا، أبی) (مفرد): 46 بار

ابوان (مثنی): 7 بار

آباء (جمع): 64 بار

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان	*ˀab-	اَب		پدر	father	Orel, 1 (No. 2)
سامی باستان	*ˀab-	اَب		پدر	father
عبری	אָב	اَب	ˀab	پدر	father	Gesenius, 3
اوگاریتی	ab	اَب		پدر، اجداد	father, ancestor	DelOlmo, 2-3
فنیقی/پونیک	ˀb	أب		پدر، اجداد (جمع)	father, ancestor	Hoftijzer, 1-3
موآبی	ˀaby	اَبی		“ “	“ “
پالمیری	ˀb	أب		“ “	“ “
هترا	ˀˀb	أبأ		“ “	“ “
نبطی	ˀb	أب		“ “	“ “
آرامی امپراتوری	ˀabwhy			“ “	“ “
آرامی	אב، אַבָא	آب، اَبا	ˀabā	پدر، اجداد، نیاکان، معلم، رئیس، رهبر، نویسنده، بنیانگذار	father, ancestor, progenitor, teacher, chief, leader, author, originator	Jastrow, 1
سریانی	ܐܒܐ	اَبا	ˀabā	پدر، والدین، نیاکان، اجداد	faher, parent, progenitor, forefather	PayneSmith,1
مندایی	ab, aba	اَب، اَبا		پدر	father	Macuch, 1
اکدی/آشوری	abu(m)	اَبو(م)		پدر، اجداد	father, ancestor	Black, 3
حبشی	ˀab	اَب		پدر، نیاکان، اجداد، صاحب	father, forefather, ancestor, possessor or owner	Leslau, 2
سبائی	ˀBW	أبو		پدر، والد، جدّ، سلف	father, ancestor, forebear	Beeston, 1
عربی	أب			پدر	father	مشکور، ج1، ص1 Zammit, 67

منابع

ابو (آیات)

منابع ریشه شناسی