شعر (دانستن): تفاوت میان نسخه‌ها

از قرآن پدیا
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ریشه «شعر»''' (ŠˁR)؛ دانستن، شعر. این ریشه 37 بار در این معنا، در قرآن کریم آمده است. بدون احتساب مشعر و شعری == معنای لغوی == شِعر: (بكسر- ش) دانستن. زيركى «شَعَرَ شَعْراً: عَلِمَ بِهِ- شَعَرَ لِكَذَا: فَطَنَ لَهُ» و در نزد اهل عربيّت كلامى است كه وزن...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۵

ریشه «شعر» (ŠˁR)؛ دانستن، شعر. این ریشه 37 بار در این معنا، در قرآن کریم آمده است. بدون احتساب مشعر و شعری

معنای لغوی

شِعر: (بكسر- ش) دانستن. زيركى «شَعَرَ شَعْراً: عَلِمَ بِهِ- شَعَرَ لِكَذَا: فَطَنَ لَهُ» و در نزد اهل عربيّت كلامى است كه وزن و قافيه داشته باشد (اقرب الموارد).

«بَلْ أَحْياءٌ وَ لكِنْ لا تَشْعُرُونَ‏» بقره: 154. «وَ ما يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ‏» بقره: 9. شعر در اينگونه آيات بمعنى دانستن و درك است‏ «وَ لْيَتَلَطَّفْ وَ لا يُشْعِرَنَ‏ بِكُمْ أَحَداً» كهف: 19. اشعار بمعنى اعلام است يعنى ناشناسى كند و كسى را بوضع‏ شما با خبر ننمايد.

شعائر: جمع شعيره است بمعنى علامت و نشانه‏ «إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ‏ شَعائِرِ اللَّهِ ...» بقره: 158.

شِعر: کلام آهنگین. «وَ ما عَلَّمْناهُ‏ الشِّعْرَ وَ ما يَنْبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَ قُرْآنٌ مُبِينٌ» يس: 69. ما باو شعر نياموخته‏ايم و شعر باو سزاوار نيست بلكه كلام او تذكر و قرآن مبين است‏ (قاموس قرآن، ج4، ص47).

ساخت‌های صرفی در قرآن

شَعَرَ (فعل مجرد): 25 بار

اَشعَرَ (فعل باب افعال): 2 بار

شِعر (اسم): 1 بار

شاعِر (اسم فاعل): 5 بار

شَعائِر (جمع شَعیرۀ): 4 بار

مَشعَر (علم مکان): 1 بار

شِعرَی (علم ستاره): 1 بار. این دو معلوم نیست از این ریشه باشند. ارتباط معنایی روشن نیست.

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن شَعَرَ شَعَرَ شَعَرَ شِعر: دانستن قاموس قرآن، ج‏4، ص: 43
آفروآسیایی
سامی *ŝVʕur- شعر 'know' "دانستن"
عربی šʕr u,1,2 شعر ُ\\

منابع

شعر (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2