ساق (ریشه)

ریشه «ساق» (sāq)؛ ساق پا. این واژه 6 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

ساق: ما بين پا و زانو است‏ «وَ كَشَفَتْ عَنْ‏ ساقَيْها» نمل: 44. هر دو ساق خويش را عريان كرد. جمع آن سوق بضمّ اول است‏ «فَطَفِقَ مَسْحاً بِالسُّوقِ‏ وَ الْأَعْناقِ» ص: 33. شروع كرد دست كشيدن بساقها و گردنهاى اسبان. (قاموس قرآن، ج3، ص355).

ساخت‌های صرفی در قرآن

ساق (اسم): 6 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	ساق	ساق	ساق	ساق: ما بين پا و زانو است‏ «وَ كَشَفَتْ عَنْ‏ ساقَيْها» نمل: 44. هر دو ساق خويش را عريان كرد. جمع آن سوق بضمّ اول است‏ «فَطَفِقَ مَسْحاً بِالسُّوقِ‏ وَ الْأَعْناقِ» ص: 33.		قاموس قرآن، ج‏3، ص: 355
آفروآسیایی	*saḳ- (?)	سق	thighbone, shinbone	استخوان ران، استخوان ساق پا
سامی	*šāḳ-	شق	thigh, leg	ران، پا
اکدی	sīḳu	سِقُ	'lap, thigh' MA on	دامان، ران		[AHw 1049], [CAD s 305]; sāḳu
اگاریتی	šḳ	شق	'thigh'	"ران"		[Gordon 488].
عبری	šōḳ	شُق	'Schenkel, Wadenbein'	ران، نازک نی		[KB deutsch 1344]
آرامی بایبل	šāḳṓhī (du. suff.)	شَقُهِ ( )	'Schenkel'	ران		[KB deutsch 1795]
آرامی یهودی	šāḳā, šaḳḳā, šōḳā	شَقَ\ شَققَ\ شُقَ	'joint, leg, foreleg'	"مفصل، پا، ساق جلویی"		[Ja 1620]; [Sok 564]
سریانی	šāḳā	شَقَ	'femur, crus'	ران، پا		[Brock 765]
آرامی جدید	MLH čoḳo	ثُقُ	'Bein, Unterschenkel, Fuss' (auch als Masseinheit)  'leg'	پا، ساق پا، پا (همچنین به عنوان یک واحد اندازه گیری)		[J Mlah 171] MMND šāḳa
مندایی	šaḳa	شَقَ	'limb, leg, shin'	اندام، پا، ساق پا		[DM 445]
عربی	sāḳ-	سَق-	'jambe, tibia'	ساق پا، درشت نی		[BK 1 1167]
عربی جدید	Malt siʔ <*siḳ "foot'	سِء \سِق

منابع

سوق (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2