جدث (ریشه)

ریشه «جدث» (ǦDṮ)؛ قبر. این ریشه، تنها با صورت «أجداث» (جمع جَدَث) در قرآن کریم به‌کار رفته و جمعا 3 بار آمده است.

معنای لغوی

جدث: قبر. جمع آن اجداث است (مجمع، صحاح، قاموس) و در آن جدف (بفاء) نيز گفته‏اند.

«فَإِذا هُمْ مِنَ‏ الْأَجْداثِ‏ إِلى‏ رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ‏» (يس: 51): آنگاه آنها از قبرها بجانب پروردگارشان بسرعت ميروند. اين آيه نظير آيه‏« يَخْرُجُونَ مِنَ‏ الْأَجْداثِ‏ سِراعاً» (معارج: 43) است. «يَخْرُجُونَ مِنَ‏ الْأَجْداثِ‏ كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ» (قمر: 7) (قاموس قرآن ؛ ج‏2 ؛ ص20). گویا واژه دیگری از این ریشه در عربی نیست.

ساخت‌های صرفی در قرآن

اَجداث (جمع جَدَث): 3 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: جدث (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان
سامی باستان
عبری	גדישׁ	گدیش	gdiš	مقبره	tomb		Gesenius, 155
اوگاریتی	-						DelOlmo, -
آرامی	-						Jastrow, -
سریانی	-						PayneSmith, -
مندایی	-						Macuch, -
فنیقی	-						Krahmalkov, -
اکدی/آشوری	-						Black, -
حبشی	نیست						Leslau, 183
سبائی	نیست						Beeston, -
عربی	جدث			قبر	a sepulchre		مشکور، 131 Zammit, 118

منابع

جدث (واژگان)

منابع ریشه شناسی