اصر (ریشه)

ریشه «اصر» (ˀṢR)؛ عهد و پیمان، بار، گناه؛ این ریشه تنها 3 بار و با صورت اسمی «إصر» در قرآن آمده است.

معنای لغوی

إصر: سنگینی، پیمان، گناه. عموما لغت‌شناسان معنای «سنگینی» را در این ریشه محور دانسته‌اند (قاموس قرآن، ج1، ص88). اما ریشه‌شناسی آن، محوریت معنای «بستن، مقید کردن» را تأیید می‌کند.

ساخت‌های صرفی در قرآن

إصر (اسم): 3 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: اصر (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان	ˀacir	اَسیر		بستن، به‌هم بستن	bind, tie	رابطه احتمالی با «اسر»: بستن (ابدال ص < س)	Orel, 4 (no. 12)
سامی باستان	ˀVsir	اسیر		بستن، پیوستن؛ زنجیر کردن پا	bind, join; hobble
عبری	אָצַר	آصَر	ˀāṣar	اندوختن، ذخیره کردن	lay up, store up		Gesenius, 69
	אוּצָר	اوصار	ˀūṣār	گنج، انبار، خزانه، انباری خانه	treasure, store, treasury, storehouse
اوگاریتی	iṣr	اِصر		بسته، بقچه	bundle		DelOlmo, 115
آرامی	אָצַר	آصَر	ˀāṣar	قفل کردن، احتکار کردن، جمع کردن	to lock up, hoard, gather		Jastrow, 111
سریانی	ܐܨܪ	اصر	ˀṢR	بستن، توده کردن	to shut in or up, heap up		PayneSmith,27
اکدی/آشوری	niṣirtu	نِصِرتو		گنج، راز	treasure, secret		Black, 255
عربی	اَصَرَ إصر			بستن، مقید و محبوس کردن عهد و پیمان، بار، گناه	to tie, confine covenant, burden, crime	احتمال رابطه با «اسر»: بستن، محکم کردن.	مشکور، ج1، ص24 Zammit, 74

منابع

اصر (واژگان)

منابع ریشه شناسی