وهن قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از قرآن پدیا
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''وهن قرآن'''؛ به حالت ضعف و سستی گفته می¬شود که ممکن است به طور سهوی یا عمدی توسط انسان بر قرآن عارض شود. عارض بودن رفتار موهن به این معنا است که وهن و سستی در ذات قرآن نیست. طبق فرموده قرآن، آیات قرآن از هر گونه سستی و ضعفی در محتوا و لفظ به دور اس...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۲

وهن قرآن؛ به حالت ضعف و سستی گفته می¬شود که ممکن است به طور سهوی یا عمدی توسط انسان بر قرآن عارض شود. عارض بودن رفتار موهن به این معنا است که وهن و سستی در ذات قرآن نیست. طبق فرموده قرآن، آیات قرآن از هر گونه سستی و ضعفی در محتوا و لفظ به دور است و ذات قرآن آسیب ناپذیر و استوار است. بر این اساس، تنها برخی از انسان های نادان و غرض ورز¬ می¬توانند رفتاری وهن آمیز نسبت به قرآن داشته باشند و شأن و منزلت قرآن را با رفتار اهانت آمیز و بیهوده تنزل دهند. برخی از این رفتارها وهن آمیز عبارتند از: قرآن سوزی، پاره کردن قرآن، ابزاری کردن قرآن با اعمالی همانند حفظ قرآن برای کسب مقام دنیا و تلاوت قرآن با حالت آواز نامطلوب.

وهن در لغت

وهن در لغت به معنای سستی کردن در کار و یا سستی در ‌جسم‌ و اخلاق گفته می-شود.[۱] همچنین، وهن به معناى ضعف در خلقت و يا در خلق است.[۲]

وهن در اصطلاح قرآن

وهن در اصطلاح قرآنی به پدیدار شدن ضعف در اثر بروز علتی در بدن، عمل، فکر یا مقام، گفته می-شود.[۳] در قرآن کریم به صراحت بیان شده است که وهن و سستی در آیات قرآن راه ندارد و هرگونه تحریف در لفظ و معنا که زمینه وهن قرآن را فراهم کند، از ساحت قدسی قرآن به دور است.[۴] دلیل عدم تحریف قرآن این است که هیچ باطل و امر بدی به هيچ وجه در قرآن راهى ندارد؛ زیرا هر باطلى در قرآن و كم و زياد كردن الفاظ قرآن مايه وهن و سستی قرآن مى¬شود. بر اين اساس، هيچ‏ گونه افزایش یا کاستی در قرآن راه نمى‏يابد.[۵]

رفتارهای وهن آمیز نسبت به قرآن

برخی از عملکردها و رفتارها هستند که زمینه وهن قرآن را فراهم می¬کنند. این وهن قرآن است که عده‌ای در هر موضوع پیش پا افتاده‌ای بخواهند پاسخ نهایی را از قرآن بگیرند؛ درحالی‌که قرآن و سنت در برخی از عرصه‌ها انسان را به سمت به کارگیری عقل و علم هدایت می¬دهند. البته، هیچ دانشی از زیر عنایت الهی بیرون نیست.[۶] امروزه، برخی از افراد و گروه¬ها به صورت عمدی یا سهوی با رفتارهای خود موجب وهن قرآن می¬شوند و ارزش و مقام قرآن را زیر سؤال می¬ برند. رفتارهایی همانند قرآن سوزی و پاره کردن قرآن که در برخی از کشورها انجام می-شود، مطابق منزلت عالی قرآن نیست.[۷] نمونه دیگر از این رفتار موهن، دف زدن توسط خانم¬های دف زن است؛ درحالی¬که قرآن به صورت نمادین در جایگاه قاری قرآن قرار دارد. این رفتارها موجب می¬شود که شأن و منزلت قرآن پایین بیاید.[۸]نمونه دیگر از رفتار وهن آمیز، دامنه دار کردن بحث اختلاف قرائت قرآن توسط برخی از منافقان و دشمنان اسلام است که به این وسیله قصد دارند شبهاتی را در اذهان بخشی از مسلمین ایجاد ¬کنند و قرآن را کتابی تغییر یافته معرفی کنند.[۹] نمونه دیگر از رفتار وهن آمیز این است که در برخی مجالس قرآن با بدتربن اصوات و صورت‌ها قرآن تلاوت می‌كنند كه گاهی موجب وهن قرآن می‌شود.[۱۰] نمونه دیگر از رفتار وهن آمیز نسبت به قرآن این است که قرآن به جای اینکه جنبه تربیتی در آموزش داشته باشد، تبدیل به ابزاری برای برطرف شدن نیازهای دنیوی شده است. ابزاری شدن قرآن تا آنجا ادامه پیدا می¬کند که شرط انتقال یک کارمند از یک منطقه به منطقه دیگر، حفظ یک جزء قرآن شده است.[۱۱]

منابع

ایکنا

دانشنامه آزاد فارسی

دانشنامه پژوهه.

ویکی فقه