سلق (ریشه)
ریشه «سلق» (SLQ)؛ ضربه زدن، آزار دادن. این ریشه تنها 1 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
سلق: «فَإِذا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُمْ بِأَلْسِنَةٍ حِدادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ ...» احزاب: 19. در اقرب گفته: «سلقه بالكلام: آذاه» او را با سخن گفتن آزار كرد و آن تند سخن گفتن است. در مجمع گويد: اصل آن بمعنى ضرب است و بمعنى صيحه زدن آيد.
معنى آيه: چون ترس برود با زبانهاى تيز شما را اذيت ميكنند و بخشونت سخن گويند و بر غنيمت حريص باشند. اين كلمه يكبار در قرآن مجيد آمده است (قاموس قرآن، ج3، ص294).
ساخت‌های صرفی در قرآن
سَلَقَ (فعل مجرد): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | سَلَقَ | سَلَقَ | سَلَقَ | سلق: «فَإِذا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُمْ بِأَلْسِنَةٍ حِدادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ ...» احزاب: 19. در اقرب گفته: «سلقه بالكلام: آذاه» او را با سخن گفتن آزار كرد و آن تند سخن گفتن است. | قاموس قرآن، ج3، ص: 294 | |
| آفروآسیایی | *saluḳ- | سلق | cut, slaughter | بریدن، ذبح کردن | ||
| سامی | *šVlVḳ- | شلق | 'cut, split' | "بریدن، تقسیم کردن" | ||
| اکدی | šalāqu | شَلَقُ | ||||
| عربی | slḳ | سلق | 'oter, enlever; percer'; šlq 'frapper avec un fouet, etc.; fendre en long' | برداشتن، حذف کردن، (با مته ) سوراخ كردن، ضربه زدن با شلاق و غیره; تقسیم طولی | BK 2 1127;
ibid. 1264 | |