سدد (ریشه)
ریشه «سدد» (SDD)؛ بند، بستن، محکم. این ریشه 5 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
سد: بستن و اصلاح كردن. در قاموس گفته «سَدَّ الثُّلْمَةَ: أَصْلَحَهَا وَ وَثَّقَهَا» يعنى شكاف را گرفت. سدّ بضم و فتح اوّل بمعنى بند و حايل ميان دو چيز است. «فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجاً عَلى أَنْ تَجْعَلَ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُمْ سَدًّا» كهف: 94.
سديد. يعنى قول صواب و محكم كه باطل را در آن راهى نيست و از ورود باطل بسته شده است «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِيداً» احزاب: 70.
(قاموس قرآن، ج3، ص245).
ساخت‌های صرفی در قرآن
سَدّ (اسم): 4 بار
سَدید (صفت فعیل): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | سَدّ | سَدّ | سَدّ | سد و دیوار محافظ- سد: بستن و اصلاح كردن | قاموس قرآن، ج3، ص: 245 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| آفروآسیایی | *sad- | سد | rope | طناب | ||
| سامی | *šad(d)- | شد | 'mountain' | 'کوه' | ||
| سامی | *ma-šad- | م | 'bast cord' | "بند ناف" | ||
| اکدی | šadû | شَدُ | 'mountain' | 'کوه' | ||
| اگاریتی | šd | شد | 'campo abierto, estepa, monte' | میدان باز، استپ، کوه | ||
| عربی | sadd- | سَدد- | ||||
| عربی | masad- | مَسَد- | ||||