ویراستار
۲٬۲۹۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''سوره عادیات'''؛ صدمین سوره در مصحف شریف، دارای 11 آیه و از سور مکی. نام سوره از آیه اول آن گرفته شده که به معنای دوندگان و تیزتکها است. == معرفی سوره == سوره عادیات از سورههای جزء سیام قرآن است. این سوره به حسب ترتیب مصحف، سوره صدم قرآن و به حسب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== معرفی سوره == | == معرفی سوره == | ||
سوره عادیات از سورههای جزء سیام قرآن است. این سوره به حسب ترتیب مصحف، سوره صدم قرآن و به حسب ترتیب نزول، چهاردهمین سورهای است که از سوی خداوند متعال بر پیغمبر اسلام(ص) نازل شد. از این رو از سورههای مکیه به شمار میرود. این سوره دارای ۱۱ آیه، ۴۴ کلمه و ۱۹۶ حرف است | سوره عادیات از سورههای جزء سیام قرآن است. این سوره به حسب ترتیب مصحف، سوره صدم قرآن و به حسب ترتیب نزول، چهاردهمین سورهای است که از سوی خداوند متعال بر پیغمبر اسلام(ص) نازل شد. از این رو از سورههای مکیه به شمار میرود. این سوره دارای ۱۱ آیه، ۴۴ کلمه و ۱۹۶ حرف است<ref>[https://iqna.ir/00EnOW آیات سوره عادیات جهت تنبه و اصلاح انسان است]</ref>. | ||
== شأن نزول سوره (علی(ع) و سریه ذات السلاسل) == | == شأن نزول سوره (علی(ع) و سریه ذات السلاسل) == | ||
طبرسی در مجمع البیان آورده: بعضی گفتهاند سوره «عادیات» وقتی نازل شد که رسول خدا(ص)، علی (ع) را به جنگ ذات السلاسل فرستاد و علی(ع) لشکر دشمن را شکست داد و این در حالی بود که قبل از آن در چند نوبت افرادی با لشکریانی رفته بودند و نتوانستند کاری صورت دهند و به نزد پیامبر (ص) بازگشتند. | طبرسی در مجمع البیان آورده: بعضی گفتهاند سوره «عادیات» وقتی نازل شد که رسول خدا(ص)، علی (ع) را به جنگ ذات السلاسل فرستاد و علی(ع) لشکر دشمن را شکست داد و این در حالی بود که قبل از آن در چند نوبت افرادی با لشکریانی رفته بودند و نتوانستند کاری صورت دهند و به نزد پیامبر (ص) بازگشتند. | ||
این ماجرا در حدیثی طولانی از امام صادق (ع) روایت شده است و آن را ذات السلاسل خواندهاند، زیرا که علی (ع) شکست فاحشی به مشرکان داد و عدهای را کشت، جمعی را اسیر کرد و اسیران را در طناب آنچنان به هم بست که گویی در غل و زنجیراند. | این ماجرا در حدیثی طولانی از امام صادق (ع) روایت شده است و آن را ذات السلاسل خواندهاند، زیرا که علی (ع) شکست فاحشی به مشرکان داد و عدهای را کشت، جمعی را اسیر کرد و اسیران را در طناب آنچنان به هم بست که گویی در غل و زنجیراند. وقتی این سوره نازل شد، رسول خدا(ص) از خانه به میان مردم آمد و نماز صبح را خواند و در نماز همین سوره(عادیات) را تلاوت کرد. بعد از آن که نمازش تمام شد، اصحاب گفتند: «ما این سوره را نشنیده بودیم»، حضرت فرمود: «بله، علی بر دشمنانش ظفر یافت و خدای تعالی این سوره را فرستاد و جبرئیل امشب با آوردن آن، فتح علی (ع) را به من مژده داد»، چند روز بیشتر نگذشت که علی(ع) با غنایم و اسیران رسید<ref>[https://iqna.ir/00GINM بشارت فتح علی(ع) در سوره عادیات]</ref>. | ||
وقتی این سوره نازل شد، رسول خدا(ص) از خانه به میان مردم آمد و نماز صبح را خواند و در نماز همین سوره(عادیات) را تلاوت کرد. بعد از آن که نمازش تمام شد، اصحاب گفتند: «ما این سوره را نشنیده بودیم»، حضرت فرمود: «بله، علی بر دشمنانش ظفر یافت و خدای تعالی این سوره را فرستاد و جبرئیل امشب با آوردن آن، فتح علی (ع) را به من مژده داد»، چند روز بیشتر نگذشت که علی(ع) با غنایم و اسیران رسید ( | |||
== فضیلت سوره == | == فضیلت سوره == | ||
از پیامبر(ص) نقل شده: کسی که این سوره را بخواند خداوند به او ده حسنه میدهد به تعداد تمام کسانی که شب را در مزدلفه سر میکنند و در منا حاضر میشوند. امام صادق(ع) هم فرمودند: کسی که سوره عادیات را قرائت میکند، خداوند او را با امیرالمومنین(ع) مبعوث میکند | از پیامبر(ص) نقل شده: کسی که این سوره را بخواند خداوند به او ده حسنه میدهد به تعداد تمام کسانی که شب را در مزدلفه سر میکنند و در منا حاضر میشوند. امام صادق(ع) هم فرمودند: کسی که سوره عادیات را قرائت میکند، خداوند او را با امیرالمومنین(ع) مبعوث میکند<ref>[https://iqna.ir/00H2Dd راز سوگند قرآن به آتش افروخته از سم اسب مجاهدان]</ref>. | ||
== تفسیر سوره == | == تفسیر سوره == | ||
=== وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿۱﴾ === | === وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿۱﴾ === | ||
خداوند در این آیه به اسبهای دونده که در جبههها و میدانهای جنگ میتازند، سوگند یاد میکند. کلمه «عادیات» از «عَدو» به معنی دویدن است. در شیوه راه رفتن هنگامی که کسی آهسته حرکت کند اسمش «مشی» است، وقتی مقداری سرعت میگیرد اسمش «سعی» است، وقتی سرعت بیشتری یافت نامش «عدو» است، پس عدو حرکت با شتاب و دویدن است | خداوند در این آیه به اسبهای دونده که در جبههها و میدانهای جنگ میتازند، سوگند یاد میکند. کلمه «عادیات» از «عَدو» به معنی دویدن است. در شیوه راه رفتن هنگامی که کسی آهسته حرکت کند اسمش «مشی» است، وقتی مقداری سرعت میگیرد اسمش «سعی» است، وقتی سرعت بیشتری یافت نامش «عدو» است، پس عدو حرکت با شتاب و دویدن است<ref>[https://iqna.ir/00H2Dd راز سوگند قرآن به آتش افروخته از سم اسب مجاهدان]</ref>. | ||
این سوگند اهمیت جنگ و ابزار جنگی را نشان میدهد؛ در دوران قدیم جنگ به وسیله اسبهای دونده انجام میگرفت از این رو خداوند متعال به اسبها قسم یاد میکند | این سوگند اهمیت جنگ و ابزار جنگی را نشان میدهد؛ در دوران قدیم جنگ به وسیله اسبهای دونده انجام میگرفت از این رو خداوند متعال به اسبها قسم یاد میکند<ref>[https://iqna.ir/00EnOW آیات سوره عادیات جهت تنبه و اصلاح انسان است]</ref>. همچنین قسم خوردن قرآن به اسبهای تندرو و برخاستن آتش از برخورد سم آنان با سنگها نشاندهنده اهميت قرآن و اسلام به جهاد است<ref>[https://iqna.ir/00A220 «وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا» نشاندهنده اهميت جهاد در اسلام است]</ref>. | ||
=== فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾ === | === فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾ === | ||
خط ۲۵: | خط ۲۳: | ||
=== فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾ === | === فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾ === | ||
اسبهایی که صاحبانشان از صبحگاهان به وسیله آنها به دشمنان خود یورش میبرند. «اغاره» به معنای هجوم و حرکت تند است | اسبهایی که صاحبانشان از صبحگاهان به وسیله آنها به دشمنان خود یورش میبرند. «اغاره» به معنای هجوم و حرکت تند است<ref>[https://iqna.ir/00H2Dd راز سوگند قرآن به آتش افروخته از سم اسب مجاهدان]</ref>. | ||
=== فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾ === | === فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾ === | ||
خط ۴۹: | خط ۴۷: | ||
=== إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ ﴿۱۱﴾ === | === إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ ﴿۱۱﴾ === | ||
به درستی که خداوند به همه دلها و اعمال و رفتار آگاه و خبیر است | به درستی که خداوند به همه دلها و اعمال و رفتار آگاه و خبیر است<ref>[https://iqna.ir/00EnOW آیات سوره عادیات جهت تنبه و اصلاح انسان است]</ref>. | ||
== منابع == | |||
ایکنا | |||
== ارجاعات == |