آیه تطهیر: تفاوت میان نسخه‌ها

عضی از مفسران ، «رجس» را، تنها اشاره به شرك و يا گناهان كبيره زشت همچون زنا دانسته‏اند، در حالی كه هيچ دليلی بر اين محدوديت در دست نيست، بلكه اطلاق‌الرجس (با توجه به اينكه الف و لام آن الف و لام جنس است) هر گونه پليدی و گناه را شامل می‏شود، چرا كه گناهان همه رجسند و لذا اين كلمه در قرآن به شرك، مشروبات الكلی قمار نفاق گوشت‌های حرام و ناپاك و مانند آن اطلاق شده است. (حج - ۳۰- مائده - ۹۰- توبه - ۱۲۵- انعام - ۱۴۵ ) و با توجه به اينكه اراده الهی تخلف‌ناپذير است و جمله انما يريد‌الله ليذهب عنكم الرجس دليل بر اراده حتمی او است، مخصوصاً با توجه به كلمه انما كه برای حصر و تاكيد است روشن می‏شود كه اراده قطعی خداوند بر اين قرار گرفته كه اهل‌بيت از هر گونه رجس و پليدی و گناه پاك باشند و اين همان مقام عصمت است. اين نكته نيز قابل توجه است كه منظور از اراده الهی در اين آيه دستورات و احكام او در مورد حلال و حرام نيست، چرا كه اين دستورات شامل همگان می‏شود و اختصاص به اهل بيت ندارد بنابر اين با مفهوم كلمه انما سازگار نيست. پس اين اراده مستمر اشاره به يك نوع امداد الهی است كه اهل بيت را بر عصمت و ادامه آن ياری می‏دهد و در عين حال منافات با آزادی اراده و اختيار ندارد. <ref>[https://iqna.ir/006W7K نگاهی بر برهان روشن عصمت اهل بيت در آيه «تطهير»]</ref>