ویراستار
۸٬۳۴۱
ویرایش
Parsaeiyan (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div style="text-align:justify">[[پرونده:Semitic language.jpg|بندانگشتی]] | <div style="text-align:justify">[[پرونده:Semitic language.jpg|بندانگشتی]] | ||
«فرهنگنامه ریشهشناختی واژگان قرآن» یک فرهنگ واژگانی است که در آن، ریشههای ثلاثی بهکاررفته در قرآن کریم، بر حسب ترتیب الفبا فهرست شده و هر ریشه، با استفاده از روش «ریشهشناسی» مورد مطالعه قرار گرفته است. ریشهشناسی، روشی است که در زبانشناسی تاریخی، برای رصد تحولات یک واژه در هر دو جنبه لفظ و معنا، مورد استفاده قرار میگیرد. | |||
حقیقت آن است که یک ریشه در گذر زمان، معانی متعددی را بهخود میگیرد و دچار چندمعنایی یا ابهام میشود. با استفاده از روش ریشهشناسی، میتوان از تحولات و آسیبهای مذکور عبور کرده و «معنای اولیه» یک ریشه را که بازگشت معانی متعدد به آن است، به دست آورد، و معنای جامع و بنیادین ریشه را بر اساس آن تعیین کرد. در حقیقت، ریشهشناسی میتواند ما را از تشتت و ابهام رهانیده و به سرچشمه معنا رهنمون شود. این مهم برای فهم معنا در ریشه ها و واژگان قرآنی بسیار راهگشا است. | حقیقت آن است که یک ریشه در گذر زمان، معانی متعددی را بهخود میگیرد و دچار چندمعنایی یا ابهام میشود. با استفاده از روش ریشهشناسی، میتوان از تحولات و آسیبهای مذکور عبور کرده و «معنای اولیه» یک ریشه را که بازگشت معانی متعدد به آن است، به دست آورد، و معنای جامع و بنیادین ریشه را بر اساس آن تعیین کرد. در حقیقت، ریشهشناسی میتواند ما را از تشتت و ابهام رهانیده و به سرچشمه معنا رهنمون شود. این مهم برای فهم معنا در ریشه ها و واژگان قرآنی بسیار راهگشا است. |