ویراستار
۲٬۴۴۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی ««فرهنگنامه ریشهشناختی واژگان قرآن»[1]، یک فرهنگ واژگانی است که در آن، ریشههای ثلاثی بهکاررفته در قرآن کریم، بر حسب ترتیب الفبا فهرست شده و هر ریشه، با استفاده از روش «ریشهشناسی»[2] مورد مطالعه قرار گرفته است. ریشهشناسی، روشی است که در ز...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
«فرهنگنامه ریشهشناختی واژگان قرآن» | «فرهنگنامه ریشهشناختی واژگان قرآن»<ref>Etymological Dictionary of Quranic Vocabularies</ref>، یک فرهنگ واژگانی است که در آن، ریشههای ثلاثی بهکاررفته در قرآن کریم، بر حسب ترتیب الفبا فهرست شده و هر ریشه، با استفاده از روش «ریشهشناسی»[2] مورد مطالعه قرار گرفته است. ریشهشناسی، روشی است که در زبانشناسی تاریخی، برای رصد تحولات یک واژه در هر دو جنبه لفظ و معنا، مورد استفاده قرار میگیرد. | ||
حقیقت آن است که یک ریشه در گذر زمان، معانی متعددی را بهخود میگیرد و دچار چندمعنایی یا ابهام میشود. با استفاده از روش ریشهشناسی، میتوان از تحولات و آسیبهای مذکور عبور کرده و «معنای اولیه» یک ریشه را که بازگشت معانی متعدد به آن است، به دست آورد، و معنای جامع و بنیادین ریشه را بر اساس آن تعیین کرد. در حقیقت، ریشهشناسی میتواند ما را از تشتت و ابهام رهانیده و به سرچشمه معنا رهنمون شود. | حقیقت آن است که یک ریشه در گذر زمان، معانی متعددی را بهخود میگیرد و دچار چندمعنایی یا ابهام میشود. با استفاده از روش ریشهشناسی، میتوان از تحولات و آسیبهای مذکور عبور کرده و «معنای اولیه» یک ریشه را که بازگشت معانی متعدد به آن است، به دست آورد، و معنای جامع و بنیادین ریشه را بر اساس آن تعیین کرد. در حقیقت، ریشهشناسی میتواند ما را از تشتت و ابهام رهانیده و به سرچشمه معنا رهنمون شود. |