پرش به محتوا

شعله آتش (مترادف): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «== مترادفات قرآنی ؟ == مترادف های این واژه در قرآن عبارت است از «»، « ». == مترادفات «» در قرآن == {| class="wikitable" |+ !واژه !مشاهده ریشه شناسی واژه !مشاهده مشتقات واژه !نمونه آیات |- | |ریشه ؟ |مشتقات ؟ | |- | |ریشه ؟ |هون (...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
== مترادفات قرآنی ؟ ==
== مترادفات قرآنی شعله آتش==
مترادف های این واژه در قرآن عبارت است از «»، « ».
«'''شعله آتش'''»  زبانۀ آتش. زبانه. الاو. الو. آتش افروخته. لهيب. آفرازه.<ref>لغت نامه دهخدا , ج2 , ص1806</ref> مترادف های این واژه در قرآن عبارت است از «شهاب»، «جذوة»، «قبس».


== مترادفات «» در قرآن ==
==مترادفات «شعله آتش» در قرآن==
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|+
|+
خط ۱۰: خط ۱۰:
!نمونه آیات
!نمونه آیات
|-
|-
|
| شهاب
|[[یسر (ریشه)|ریشه ؟]]
|[[شهب (ریشه)|ریشه شهب]]
|[[یسر (واژگان)|مشتقات ؟]]
|[[شهب (واژگان)|مشتقات شهب]]
|
|{{AFRAME|Surah=72|Ayah=8}}
|-
|-
|
|جذوة
|[[هون (ریشه)|ریشه ؟]]
|[[جذو (ریشه)|ریشه جذو]]
|[[هون (واژگان)|مشتقات ؟]]
|[[جذو (واژگان)|مشتقات جذو]]
|
|{{AFRAME|Surah=28|Ayah=29}}
|-
|-
|
|قبس
|
|[[قبس (ریشه)|ریشه قبس]]
|
|[[قبس (واژگان)|مشتقات قبس]]
|
|{{AFRAME|Surah=20|Ayah=10}}
|}
|}


== معانی مترادفات قرآنی ؟==
==معانی مترادفات قرآنی شعله آتش==


== ارجاعات ==
=== «شهاب» ===
الشِّهَاب‏: شعله و روشنايى از آتشى افروخته، از همان شعله‏اى كه در جوّ و هوا رخ مى‏دهد. مثل آيات: (فَأَتْبَعَهُ‏ شِهابٌ‏ ثاقِبٌ‏- 10/ صافّات) (شِهابٌ مُبِينٌ‏- 18/ حجر) (شِهاباً رَصَداً- 9/ جنّ) الشُّهْبَة: سپيدى آميخته به سياهى است كه تشبيهى است به شعله آميخته با دود و از اين معنى عبارت:
 
كتبة شَهْبَاءُ: است يعنى سياهى مردم و سپيدى شمشير. (صحنه و دورنماى جنگ تن به تن).
 
(كتيبة: دسته‏اى انبوه از سپاهيان جمعش- كتائب- است).<ref>ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج‏2، ص: 351-350</ref>
 
=== «جذوة» ===
الجَذْوَة و الجُذْوَة يعنى باقيمانده آتش بعد از اشتعال، و سوختن چوب و هيزم كه جمعش- جُذًى‏ و جِذًى‏- است خداى عزّ و جلّ گويد: (أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ 29/ قصص).
 
خليل ابن احمد گويد: جَذَا، يَجْذُو، يعنى ثابت ماندن، مثل، جثا يجثو- در لفظ و معنى است جز اينكه در- جذا- ملازمه و درك معنى باقيماندن و ثابت بيشتر و رساتر است.
 
أَجْذَتِ‏ الشّجرة- درخت، ريشه‏دار شد، و در حديث: (كمثل الأرزة المُجْذِيَّة)(مانند صنوبر يا كاج با ريشه است)
 
رجل‏ جَاذٍ- مردى كوتاه دست كه گويى دستانش بسته شده و مؤنّث آن امرأة جَاذِيَة است.<ref>ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج‏1، ص: 388-387</ref>
 
=== «قبس» ===
القَبَسُ‏: آتشى كه بدست مى‏آيد و در دسترس هست [قسمتى از خرمن آتش، كه بوسيله چوبى برداشته ميشود.] در آيه: أَوْ آتِيكُمْ بِشِهابٍ‏ قَبَسٍ‏ (7/ نمل).
 
القَبَسُ و الاقْتِبَاسُ‏: طلب آتش است، سپس بصورت استعاره براى خواستن و طلب علم و هدايت نيز بكار رفته، گفت: انْظُرُونا نَقْتَبِسْ‏ مِنْ نُورِكُمْ‏ (13/ حديد) أَقْبَسْتُهُ‏ ناراً او علما: آتشى يا علمى به او بخشيدم‏ القَبِيسُ‏: نرينه‏اى كه به سرعت لقاح مى‏كند تشبيهى است به فروزش آتش و سرعت آن.<ref>ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج‏3، ص: 118-117</ref>
 
==ارجاعات==
[[رده:فرهنگنامه مترادفات قرآن]]
[[رده:فرهنگنامه مترادفات قرآن]]
<references />
ویراستار
۸٬۳۱۳

ویرایش