ویراستار
۲٬۲۳۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''ریشه «شعب»''' (ŠˁB)؛ جمع، گروه. این ریشه تنها دو بار در قرآن کریم آمده است. == معنای لغوی == شعب: جمع كردن. متفرّق كردن. در اقرب آنرا جمع، تفريق، اصلاح، افساد معنى كرده و گويد در هر دو ضد بكار ميرود. «انْطَلِقُوا إِلى ظِلٍّ ذِي ثَلاثِ شُعَبٍ. ل...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|