ویراستار
۲٬۲۱۷
ویرایش
سفه (ریشه): تفاوت میان نسخه‌ها
←ساخت‌های صرفی در قرآن
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ریشه «سفه»''' (SFH)؛ حماقت، کودن. این ریشه 11 بار در قرآن کریم آمده است. == معنای لغوی == سفه: حماقت. قاموس آنرا جهالت گفته. راغب گويد: سبكى است در بدن و در سبكى نفس در اثر نقصان عقل بكار رفته. «قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلادَهُمْ سَفَهاً بِ...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
سفه: حماقت. قاموس آنرا جهالت گفته. راغب گويد: سبكى است در بدن و در سبكى نفس در اثر نقصان عقل بكار رفته. «قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلادَهُمْ سَفَهاً بِغَيْرِ عِلْمٍ ...» انعام: 140. «بِغَيْرِ عِلْمٍ» قرينه است كه سفه بمعنى جهالت است. | سفه: حماقت. قاموس آنرا جهالت گفته. راغب گويد: سبكى است در بدن و در سبكى نفس در اثر نقصان عقل بكار رفته. «قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلادَهُمْ سَفَهاً بِغَيْرِ عِلْمٍ ...» انعام: 140. «بِغَيْرِ عِلْمٍ» قرينه است كه سفه بمعنى جهالت است. | ||
سفيه: احمق «كانَ يَقُولُ سَفِيهُنا عَلَى اللَّهِ شَطَطاً» جنّ 4. جمع آن سفهاء است «قالُوا أَ نُؤْمِنُ كَما آمَنَ السُّفَهاءُ ...» بقره: 13 (قاموس قرآن، ج3، | سفيه: احمق «كانَ يَقُولُ سَفِيهُنا عَلَى اللَّهِ شَطَطاً» جنّ 4. جمع آن سفهاء است «قالُوا أَ نُؤْمِنُ كَما آمَنَ السُّفَهاءُ ...» بقره: 13 (قاموس قرآن، ج3، ص277). | ||
== ساخت‌های صرفی در قرآن == | == ساخت‌های صرفی در قرآن == | ||