پرش به محتوا

سفه (ریشه): تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ریشه «سفه»''' (SFH)؛ حماقت، کودن. این ریشه 11 بار در قرآن کریم آمده است. == معنای لغوی == سفه: حماقت. قاموس آنرا جهالت گفته. راغب گويد: سبكى است در بدن و در سبكى نفس در اثر نقصان عقل بكار رفته. «قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلادَهُمْ‏ سَفَهاً بِ...» ایجاد کرد)
 
خط ۴: خط ۴:
سفه: حماقت. قاموس آنرا جهالت گفته. راغب گويد: سبكى است در بدن و در سبكى نفس در اثر نقصان عقل بكار رفته. «قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلادَهُمْ‏ سَفَهاً بِغَيْرِ عِلْمٍ ...» انعام: 140. «بِغَيْرِ عِلْمٍ» قرينه است كه سفه بمعنى جهالت است.
سفه: حماقت. قاموس آنرا جهالت گفته. راغب گويد: سبكى است در بدن و در سبكى نفس در اثر نقصان عقل بكار رفته. «قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلادَهُمْ‏ سَفَهاً بِغَيْرِ عِلْمٍ ...» انعام: 140. «بِغَيْرِ عِلْمٍ» قرينه است كه سفه بمعنى جهالت است.


سفيه: احمق‏ «كانَ يَقُولُ‏ سَفِيهُنا عَلَى اللَّهِ شَطَطاً» جنّ 4. جمع آن سفهاء است‏ «قالُوا أَ نُؤْمِنُ كَما آمَنَ‏ السُّفَهاءُ ...» بقره: 13 (قاموس قرآن، ج3، ص2779.
سفيه: احمق‏ «كانَ يَقُولُ‏ سَفِيهُنا عَلَى اللَّهِ شَطَطاً» جنّ 4. جمع آن سفهاء است‏ «قالُوا أَ نُؤْمِنُ كَما آمَنَ‏ السُّفَهاءُ ...» بقره: 13 (قاموس قرآن، ج3، ص277).
 


== ساخت‌های صرفی در قرآن ==
== ساخت‌های صرفی در قرآن ==
ویراستار
۲٬۱۹۵

ویرایش