آیه 32 سوره شعراء
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِىَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ
<< آیه قبل | مشاهده آیه در سوره | آیه بعد >> |
ترجمه مکارم شیرازی
در این هنگام موسی عصای خود را افکند، و ناگهان مار عظیم و آشکاری شد؛
ترجمه انصاریان
پس عصایش را انداخت و ناگهان اژدهایی حقیقی نمایان شد، (۳۲)