آیه 22 سوره شعراء
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَىَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ
<< آیه قبل | مشاهده آیه در سوره | آیه بعد >> |
ترجمه مکارم شیرازی
آیا این منتّی است که تو بر من میگذاری که بنی اسرائیل را برده خود ساختهای؟!»
ترجمه انصاریان
آیا اینکه بنی اسرائیل را به بردگی گرفته ای نعمتی است که منتش را بر من مینهی؟! (۲۲)
ترجمه فولادوند
آيا اين منتي است كه تو بر من ميگذاري كه بني اسرائيل را برده خود ساخته اي؟! (۲۲)ترجمه الهی قمشهای
و (بازگو) این که طایفهی بنیاسراییل را بندهی خود کردهای این هم نعمتی است که منّت آن بر من مینهی؟ (۲۲)معانی کلمات جدید
(تَمُنُّ = منت مینهی) ( عَبَّدْتَ = به بردگی كشاندی)