جحم (ریشه): تفاوت میان نسخه‌ها

از قرآن پدیا
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ریشه «جحم»''' (GḤM)؛ آتش بزرگ. این ریشه با صورت «جَحیم»، 26 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است. == معنای لغوی == جحم: جَحِيم‏: آتش بزرگ (صحاح) در قاموس گويد: هر آتش شديد الاشتعال و هر آتشيكه بعض آن بالاى بعضى است و هر آتش بزرگيكه در گودال بزرگى است و مك...» ایجاد کرد)
 
خط ۲: خط ۲:


== معنای لغوی ==
== معنای لغوی ==
جحم: جَحِيم‏: آتش بزرگ (صحاح) در قاموس گويد: هر آتش شديد الاشتعال و هر آتشيكه بعض آن بالاى بعضى است و هر آتش بزرگيكه در گودال بزرگى است و مكان بسيار گرم. ... اين كلمه 26 بار در قرآن مجيد آمده و همه درباره آتش آخرت است؛ فقط يكى در باره دنياست و آن در قضيّه حضرت ابراهيم عليه السّلام است‏ «قالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْياناً فَأَلْقُوهُ فِي‏ الْجَحِيمِ‏ فَأَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِينَ‏» (صافات: 97): گفتند براى او بنائى‏ بسازيد و او را در آتش بزرگ افكنيد. خواستند درباره او حيله‏اى كنند مغلوبشان كرديم ('''قاموس قرآن ؛ ج‏2 ؛ ص19'''). ابن فارس بزرگی و شدت حرارت را معنای اصلی ریشه دانسته و راغب شدت شعله‌وری را معنای اصلی ریشه دانسته است ('''معجم مقاييس اللغه ؛ ج‏1 ؛ ص429؛ مفردات ألفاظ القرآن ؛ ص187''').
جحم: جَحِيم‏: آتش بزرگ (صحاح) در قاموس گويد: هر آتش شديد الاشتعال و هر آتشيكه بعض آن بالاى بعضى است و هر آتش بزرگيكه در گودال بزرگى است و مكان بسيار گرم. ... اين كلمه 26 بار در قرآن مجيد آمده و همه درباره آتش آخرت است؛ فقط يكى در باره دنياست و آن در قضيّه حضرت ابراهيم عليه السّلام است‏ «قالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْياناً فَأَلْقُوهُ فِي‏ الْجَحِيمِ‏ فَأَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِينَ‏» (صافات: 97): گفتند براى او بنائى‏ بسازيد و او را در آتش بزرگ افكنيد. خواستند درباره او حيله‏اى كنند مغلوبشان كرديم (قاموس قرآن ؛ ج‏2 ؛ ص19). ابن فارس بزرگی و شدت حرارت را معنای اصلی ریشه دانسته و راغب شدت شعله‌وری را معنای اصلی ریشه دانسته است (معجم مقاييس اللغه ؛ ج‏1 ؛ ص429؛ مفردات ألفاظ القرآن ؛ ص187).


== ساخت‌های صرفی در قرآن ==
== ساخت‌های صرفی در قرآن ==

نسخهٔ ‏۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۴

ریشه «جحم» (GḤM)؛ آتش بزرگ. این ریشه با صورت «جَحیم»، 26 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

جحم: جَحِيم‏: آتش بزرگ (صحاح) در قاموس گويد: هر آتش شديد الاشتعال و هر آتشيكه بعض آن بالاى بعضى است و هر آتش بزرگيكه در گودال بزرگى است و مكان بسيار گرم. ... اين كلمه 26 بار در قرآن مجيد آمده و همه درباره آتش آخرت است؛ فقط يكى در باره دنياست و آن در قضيّه حضرت ابراهيم عليه السّلام است‏ «قالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْياناً فَأَلْقُوهُ فِي‏ الْجَحِيمِ‏ فَأَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِينَ‏» (صافات: 97): گفتند براى او بنائى‏ بسازيد و او را در آتش بزرگ افكنيد. خواستند درباره او حيله‏اى كنند مغلوبشان كرديم (قاموس قرآن ؛ ج‏2 ؛ ص19). ابن فارس بزرگی و شدت حرارت را معنای اصلی ریشه دانسته و راغب شدت شعله‌وری را معنای اصلی ریشه دانسته است (معجم مقاييس اللغه ؛ ج‏1 ؛ ص429؛ مفردات ألفاظ القرآن ؛ ص187).

ساخت‌های صرفی در قرآن

جَحیم: 26 بار

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان
سامی باستان
عبری גחמ گحم GḤM پسر ناهور، برادر ابراهیم a son of Nahor, brother of Abraham, گزنیوس وجه نام گذاری این افراد را به معنای (شعله آتش (flame)) و ریشه عربی مرتبط دانسته. Gesenius, 161
اوگاریتی نیست DelOlmo, -
آرامی גחמונ گحمون gaḥmun سوزاندن 'burn them' Jastrow, 233
سریانی - PayneSmith, -
مندایی - Macuch, -
فنیقی - Krahmalkov, -
اکدی/آشوری - Black, -
حبشی نیست Leslau, -
سبائی نیست Beeston, -
عربی جحیم جهنم، آتش جهنمی، به شدت سوزان 'Hell, hell-fire, fiercely burning مشکور، 130

Zammit, 118

منابع

جحد (مشتقات)

منابع ریشه شناسی