الگو:صفحۀ اصلی/مقالۀ برگزیده اول
جوادی آملی آیت الله جوادی آملی(1312ه.ش = 1933م): مرجع تقلید، فیلسوف، متكلم، مفسر قرآن و حديث شناس اهل آمل. آیت الله عبدالله جوادی آملی، امروزه به سبب مطالعات خاص و مستمر قرآنی خود، بیشتر به عنوان یک شخصیت قرآنی و مفسر قرآن، شناخته می‌شود. علاوه برآن ایشان فیلسوف توانمندی نیز هست. ایشان در حوزه‌های علمیۀ آمل، قم و تهران، از اساتید بزرگی همچون علامه طباطبايی، آيت الله بروجردی، امام خمينی(ره) و آيت الله سيدمحمد محقق داماد بهره‌مند شدند. عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی، عضویت در شورای عالی قضايی، تدریس دروس مختلف حوزوی و گسترش فرهنگ قرآنی در میان محققان مسلمان ايرانی، گوشه‌ای از فعالیت‌های ایشان محسوب می‌شود. برخی از مهمترین آثار آیت الله جوادی آملی عبارتند از: تفسير تسنیم، ولايت فقيه، ادب فنای مقربان، شريعت در آينه معرفت و زن در آينه جلال و جمال.
آيت الله عبدالله جوادی آملی در سال 1312 در آمل متولد شدند. پدر بزرگوارشان مرحوم ميرزا ابوالحسن جوادی آملی از عالمان دينی و واعظان موفق شهر آمل بود. آیت الله جوادی آملی فقيه، فيلسوف، متكلم و حديث شناسی است که امروزه در جهان اسلام به عنوان یك شخصيت قرآنی و مفسر قرآن و صاحب نظر شناخته می‌شود و این به خاطر مطالعات خاص قرآنی ایشان و غالب بودن صبغه قرآنی در هر یك از كتاب‌های به ظاهر فلسفی و كلامی ايشان است.ایشان علاوه بر فقه، فلسفه، تفسير، در زمينه‌های ديگر مانند ادبيات عرب و ادبيات فارسی نيز ورود دارند. وی همچنين در اصول فقه، حديث و عرفان نيز از اساتید صاحب نام حوزه به شمار می‌آید.
ادامه . . .